Агыла да сулар агыла...
Бу сулар Дунай дип атала.
Агыла да җаннар болгана,
Иртәнге томанда югала.

Тибрәлә алтын агачлар,
Суга төшә бөртек яфраклар.
Йөрәгем йортымның түрендә,
Онытмас күкрәктән өзсәң дә.

Әрвахларым исән көнендә,
Хикмәтләре җисем серендә.
Су кайтмас, каты агымы,
Бетмәс Модэ шаньюй токымы.

Агыла да Дунай болгана,
Безнең кан тамса, дулкынлана.
Әрвахларым монда утлар салган,
Каннар коеп эзләрен калдырган.