त्रिवार जय जय कार करून अयोध्याच्या प्रजाजनाने
श्री रामांना आपल्या प्रासादाकडे नेले योग्य मुहूर्त पाहून
राम सीताना राज्य अभिषेक करवला
राम राजाला शुभारंभ झाला श्री रामाने सुग्रीव अंगद
यांच्या सह सर्व वानर वीरांचा यतूच्छीत सन्मान केला
सुग्रीवाला त्याने आपला पाचवा भाऊच मानला
आणि त्याला क्रिस्टीनद्याला परत जाण्याची आज्ञा केली
विभीषणाला असंख्य भूषण प्रदान केले
आणि लंकेत जाण्याविषयी अनिज्ञा दिली
हा निरोप समारंभ चालू असतानाच
हनुमंत समोर आला
आणि श्री रामाचें चरण घट्ट धरून
अत्यंत भाव अवस्थेत म्हणाला

प्रभो मज एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा
या चरणांच्या ठायीं माझा निश्चल भाव रहावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

कधिं न चळावे चंचल हें मन
श्रीरामा या चरणांपासुन
कधिं न चळावे चंचल हें मन
श्रीरामा या चरणांपासुन
जोंवरि भूवर रामकथानक तोंवर जन्म असावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

रामकथा नित वदनें गावी
रामकथा या श्रवणीं यावी
रामकथा नित वदनें गावी
रामकथा या श्रवणीं यावी
श्रीरामा मज श्रीरामाविण दुसरा छंद नसावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

पावन अपुलें चरित्र वीरा
सांगुं देत मज देव अप्सरा
पावन अपुलें चरित्र वीरा
सांगुं देत मज देव अप्सरा
श्रवणार्थी प्रभु अमरपणा या दीनासी यावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

मेघासम मी अखंड प्राशिन
असेल तेथुन श्रीरामायण
मेघासम मी अखंड प्राशिन
असेल तेथुन श्रीरामायण
मेघापरी मी शतधारांनीं करीन वर्षावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

रामकथेचें चिंतन गायन
तें रामांचें अमूर्त दर्शन
रामकथेचें चिंतन गायन
तें रामांचें अमूर्त दर्शन
इच्छामात्रें या दासातें रघुकुलदीप दिसावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

जोंवरि हें जग जोंवरि भाषण
तोंवरि नूतन नित रामायण
जोंवरि हें जग जोंवरि भाषण
तोंवरि नूतन नित रामायण
सप्तस्वरांनी रामकथेचा स्वाद मला द्यावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

असंख्य वदनें असंख्य भाषा
सकलांची मज एकच आशा
असंख्य वदनें असंख्य भाषा
सकलांची मज एकच आशा
श्रीरामांचा चरित्र गौरव त्यांनी सांगावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा

सूक्ष्म सूक्ष्मतम देहा धरुनी
फिरेन अवनीं फिरेन गगनी
सूक्ष्म सूक्ष्मतम देहा धरुनी
फिरेन अवनीं फिरेन गगनी
स्थलीं स्थलीं पण रामकथेचा लाभ मला व्हावा
एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा
प्रभो मज एकच वर द्यावा