เดินเตร็ดเตร่ในสวนสาธารณะ
ไม่มีแสงแห่งความหวัง
ฉันเดินโดยไม่เห็นอะไร
ถูกนำทางโดยฝันร้ายของฉัน
เหมือนกับค่ำคืนที่ช่างเชื่องช้า
ฉันรู้สึกเหมือนเด็กในยุคเก่า
ฉันกอดเปลือกของความเศร้าของฉัน
แม้ว่าอกของมันจะเต็มไปด้วยหนาม
กระเป๋าใต้ตา
เป็นหลักฐานว่าฉันเคยดีกว่าเมื่ออยู่ด้วยกัน

ไม่มีการแสดงอีกต่อไป
ฉากต่างๆ ต่อเนื่องกัน
ถูกสาปให้รักเธอ
ฉันจะหันกลับไป
ไม่มีการแสดงอีกต่อไป
ฉากต่างๆ ต่อเนื่องกัน
ถูกสาปให้รักเธอ
ฉันจะหันกลับไป

ฉันเขียนเพลงรักให้เธอ
ลืมเธอด้วยรอยยิ้ม
ฉันหนีไปเหมือนขโมย
ถูกตามล่าโดยความทุกข์ของฉัน

ฉันต้องการเธอ เหมือนคนไร้บ้าน
เพราะเธอคือบ้านของฉัน สวนที่เหี่ยวเฉา
มันดีกว่าในอดีตที่ฉันเคยทำให้เธอหลงรัก
ฉันไม่ฝันถึงซาตานอีกต่อไป แต่ฝันถึงเส้นสายของอโฟรไดท์
ฉันพูดประโยคในอากาศ
ที่ไม่ตกลงบนเท้า
ฉันซ่อนความทุกข์ทั้งหมดของฉัน
แพนดอร่ามีกล่องนั้น
จำปรัชญาของเราในห้องนั่งเล่นได้ไหม
เมื่อเรารักกันมากกว่าการมองตา
และร่างกายของเราลุกไหม้เหมือนอิคารัส
ยิ้มบนริมฝีปาก ฉันรู้วิธีทนทุกข์โดยไม่พูด
คนหนึ่งสูญเสียคู่ อีกคนไปนรก
มีคนบอกฉันว่า "มันอยู่ในหัวของเธอ ไปสนุกเถอะ"
แต่ฉันไม่มีความช่วยเหลืออีกแล้ว
โอ้ ชีวิตมันน่าเกลียด
โอ้ ชีวิตมันน่าเกลียด
ฉันรักเธอแต่เธอไม่รู้แล้ว
ฉันรู้ว่าฉันเป็นส่วนเกิน
ฉันลืมเธอด้วยทุกวิถีทาง
โอ้ ไม่ เรามาถึงพรุ่งนี้แล้ว

ไม่มีการแสดงอีกต่อไป
ฉากต่างๆ ต่อเนื่องกัน
ถูกสาปให้รักเธอ
ฉันจะหันกลับไป
ไม่มีการแสดงอีกต่อไป
ฉากต่างๆ ต่อเนื่องกัน
ถูกสาปให้รักเธอ
ฉันจะหันกลับไป

ฉันเขียนเพลงรักให้เธอ
ลืมเธอด้วยรอยยิ้ม
ฉันหนีไปเหมือนขโมย
ถูกตามล่าโดยความทุกข์ของฉัน
ฉันเขียนเพลงรักให้เธอ
ลืมเธอด้วยรอยยิ้ม
ฉันหนีไปเหมือนขโมย
ถูกตามล่าโดยความทุกข์ของฉัน
ฉันเขียนเพลงรักให้เธอ
ลืมเธอด้วยรอยยิ้ม
ฉันหนีไปเหมือนขโมย
ถูกตามล่าโดยความทุกข์ของฉัน
ฉันเขียนเพลงรักให้เธอ
ลืมเธอด้วยรอยยิ้ม

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES