ดวงตาในทราย
ลมพัดมาแล้วฉันก็หายไป
ทุกอย่างทำให้ฉันไม่เป็นที่รู้จัก
ทุกคนเป็นแอสฟัลต์

ความหนาวเย็นเล็กน้อย
มันไม่หายไปและทำให้ฉันกังวล
ทุกอย่างในตัวฉันคับแคบ
ค่อยๆ ทุกอย่างแทนที่ฉัน

ในถนน ฉันสั่นสะท้าน
เมื่อเงาก้องกังวาน
ตรงข้ามกับฉัน (ตรงข้ามกับฉัน)

อย่าทิ้งฉันในฤดูใบไม้ร่วง
ฉันไม่รู้จักใครอีกแล้ว
ตอนเย็น ฉันไม่สนใจตัวเอง

ร้องไห้ใต้ฝน
กลัวว่าจะว่างเปล่า
ร้องไห้ในคืน
กลัวว่าจะหายดี

ไม่มีเมฆ มีแต่ภาพลวงตา
ฉันไม่แปลกใจอีกต่อไปกับทุกการล่มสลาย
ในวงเวียน หน้ากระดาษปลิวไป
แต่ยังคงอยู่ในกรงเสมอ

ไม่เป็นไรถ้าทุกคำของฉัน
สร้างทิวทัศน์ที่สวยที่สุด
ไม่แปลกที่คนอื่นๆ
ไม่เข้าใจอะไรในใบหน้าของฉัน

ความเบื่อหน่ายเป็นเพียงผลของรอยยิ้ม
ที่บนตัวฉัน มันสกปรกจนซีด
อย่าทิ้งฉันในฤดูใบไม้ร่วง
ฉันไม่รู้จักใครอีกแล้ว
ตอนเย็น ฉันไม่สนใจตัวเอง

ร้องไห้ใต้ฝน
กลัวว่าจะว่างเปล่า
ร้องไห้ในคืน
กลัวว่าจะหายดี

ฉันเห็นตัวเองในหนังที่น่าผิดหวัง
และทุกคนยังคงต้องการมัน
ฉันชอบเมื่อคนสงสัยในตัวฉัน
อย่างน้อยฉันก็ไม่ใช่คนเดียว

ร้องไห้ใต้ฝน
กลัวว่าจะว่างเปล่า
ร้องไห้ในคืน
กลัวว่าจะหายดี

ร้องไห้ใต้ฝน
กลัวว่าจะว่างเปล่า
ร้องไห้ในคืน
กลัวว่าจะหายดี

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES