มาร์โกจากไปแล้วและไม่กลับมาอีก
รถไฟเจ็ดโมงครึ่งไม่มีเขา
เป็นหัวใจเหล็กที่ไร้วิญญาณ
ในความหนาวของเช้าสีเทาในเมือง
ที่โรงเรียนโต๊ะว่างเปล่า มาร์โกอยู่ในใจฉัน
ลมหายใจของเขาหวานในความคิดของฉัน
ระยะทางที่ยิ่งใหญ่ดูเหมือนจะแยกเราออกจากกัน
แต่หัวใจเต้นแรงในตัวฉัน

ใครจะรู้ว่าคุณจะคิดถึงฉันไหม
ถ้าคุณไม่เคยพูดกับพ่อแม่ของคุณ
ถ้าคุณซ่อนตัวเหมือนฉัน
หลบสายตาและอยู่ในห้อง
ปิดตัวเองในห้องและไม่อยากกิน
กอดหมอนแน่นและ
ร้องไห้ไม่รู้ว่ามันจะทำให้คุณเจ็บปวดแค่ไหน
ความเหงา

มาร์โกในไดอารี่ของฉันมีรูปถ่าย
คุณมีดวงตาเหมือนเด็กน้อยที่ขี้อายเล็กน้อย
ฉันกอดมันแน่นกับหัวใจและรู้สึกว่าคุณอยู่ที่นี่
ระหว่างการบ้านภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์
พ่อของคุณและคำแนะนำของเขาที่น่าเบื่อ
เขาพาคุณไปด้วยงานของเขา
แน่นอนว่าเขาไม่เคยถามความเห็นของคุณ
เขาบอกว่าวันหนึ่งคุณจะเข้าใจฉัน

ใครจะรู้ว่าคุณจะคิดถึงฉันไหม
ถ้าคุณจะพูดกับเพื่อนๆ
เพื่อไม่ให้เจ็บปวดเพราะฉันอีกต่อไป
แต่มันไม่ง่ายเลยคุณรู้ไหม
ที่โรงเรียนฉันไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
และบ่ายที่ไม่มีคุณ
การเรียนไม่มีประโยชน์ ความคิดทั้งหมดมุ่งไปที่คุณ

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกชีวิตของเราสองคน
ได้โปรดรอฉันที่รักของฉัน แต่ฉันไม่สามารถหลอกคุณได้!

ความเหงาระหว่างเรา
ความเงียบนี้ในตัวฉัน
เป็นความไม่สงบของการมีชีวิตอยู่
ชีวิตโดยไม่มีคุณ
ได้โปรดรอฉันเพราะ
ฉันไม่สามารถอยู่โดยไม่มีคุณ
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกเรื่องราวของเราสองคน

ความเหงาระหว่างเรา
ความเงียบนี้ในตัวฉัน
เป็นความไม่สงบของการมีชีวิตอยู่
ชีวิตโดยไม่มีคุณ
ได้โปรดรอฉันเพราะ
ฉันไม่สามารถอยู่โดยไม่มีคุณ
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกเรื่องราวของเราสองคน
ความเหงา

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES