นี่คือเรื่องราว
ของหนึ่งในพวกเรา
เขาก็เกิดมาโดยบังเอิญที่ถนนกลุค
ในบ้านหลังหนึ่ง นอกเมือง
ผู้คนที่สงบสุข ที่ทำงาน
ที่ที่เคยมีหญ้า ตอนนี้มี
เมือง
และบ้านหลังนั้นท่ามกลางความเขียวขจี ตอนนี้
อยู่ที่ไหน

เด็กหนุ่มคนนี้จากถนนกลุค
เขาสนุกกับการเล่นกับฉัน
แต่วันหนึ่งเขาพูดว่า
ฉันจะไปในเมือง
และเขาพูดขณะที่ร้องไห้
ฉันถามเขาว่า เพื่อน
คุณไม่ดีใจเหรอ
คุณจะได้ไปอยู่ในเมืองในที่สุด
ที่นั่นคุณจะพบสิ่งที่คุณไม่มีที่นี่
คุณจะสามารถอาบน้ำในบ้านโดยไม่ต้องไป
ลงไปในลาน

เพื่อนรักของฉัน เขาพูดว่า
ที่นี่ฉันเกิด
ในถนนสายนี้
ตอนนี้ฉันทิ้งหัวใจของฉันไว้
แต่คุณไม่เข้าใจได้อย่างไร
มันเป็นโชคดี สำหรับพวกคุณที่ยังอยู่
เดินเท้าเปล่าเล่นในทุ่งหญ้า
ขณะที่ที่นั่นในใจกลางเมืองฉันหายใจเอาซีเมนต์
แต่จะมีวันหนึ่งที่ฉันจะกลับมา
ที่นี่อีกครั้ง
และฉันจะได้ยินเสียงรถไฟเพื่อน
ที่เป่านกหวีดแบบนี้
"อู๊ว อู๊ว"

ปีผ่านไป
แต่แปดปีมันยาวนาน
แต่เด็กหนุ่มคนนั้นได้เดินทางไกล
แต่เขาไม่ลืมบ้านหลังแรกของเขา
ตอนนี้ด้วยเงินเขาสามารถซื้อได้
เขากลับมาและไม่พบเพื่อนที่เขามี
มีแต่บ้านซ้อนบ้าน
ยางมะตอยและซีเมนต์

ที่ที่เคยมีหญ้า ตอนนี้มี
เมือง, อา
และบ้านหลังนั้นท่ามกลางความเขียวขจี ตอนนี้
อยู่ที่ไหน, อา

ฉันไม่รู้, ฉันไม่รู้
ทำไมพวกเขายังคง
สร้างบ้าน
และไม่ปล่อยให้มีหญ้า
ไม่ปล่อยให้มีหญ้า
ไม่ปล่อยให้มีหญ้า
ไม่ปล่อยให้มีหญ้า

เอ๊ะ ไม่
ถ้าเรายังไปต่อแบบนี้, ใครจะรู้
จะทำอย่างไร
ใครจะรู้
ใครจะรู้
จะทำอย่างไร

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES