Ήταν κάποτε μια χώρα
Καλή ώρα σαν και τώρα
Που υπήρχαν παλληκάρια
Δυνατά σαν τα λιοντάρια

Όμωσ ξένοι τη ζήλεψαν
Και τη χώρα αυτή την κλέψαν
Τη φορτώσανε στ’ αμπάρια
Και την πήγαν στα παζάρια

Και δε φτάναν τα κλεφτρόνια
Φτάσανε καινούργια πιόνια
Θέλανε να κυβερνήσουν
Κι απ’ το χάρτη να τη σβήσουν

Το κακό όμωσ δε φτάνει
Εμφανίστηκαν ρουφιάνοι
Τα κλεφτρόνια προσκυνάνε
Και μαζί μ’ αυτούσ τ’ αρπάνε

Όλοι τώρα ενωμένοι
Την εκλέβαν την καημένη
Κάθε μέρα αιμορραγούσε
Κι απ’ τα πάθη τησ βογγούσε

Κι έτσι την εκάναν στάχτη
Όλοι που την είχαν άχτι
Μα απ’ τη στάχτη τησ γεννούσε
Αντριωμένουσ ευλογούσε

Ήταν κάποτε μια χώρα
Καλή ώρα σαν και τώρα
Που έχει πάντοτε λιακάδα
Γιατί λέγεται