Φάληρο και ελευσίνα
Πέραμα σκαραμαγκά
Επηγαίναμε για μπάνιο
Όταν είμαστε παιδιά

Τρώγαμε το μαριδάκι
Απ’ τα καθαρά νερά
Δεν υπήρχανε φουγάρα
Υπονόμοι και λοιπά

Τώρα αθήνα όλοι σε βρίζουν
Δε σ’ αγαπάνε και σε μισούν
Γίνονται ανάμνηση οι ομορφιέσ σου
Που τισ γκρεμίζουν και ξεψυχούν

Το μικρό μπακαλικάκι
Η ταβέρνα στη γωνιά
Κι ο μανάβησ με τη σούστα
Γύριζε στη γειτονιά

Τα βραδάκια οι μεγάλοι
Τάβλι και κουτσομπολιά
Κι εμείσ τρέχαμε σαν ταύροι
Μεσ στην τόση ξεγνοιασιά

Τώρα αθήνα όλοι σε βρίζουν
Δε σ’ αγαπάνε και σε μισούν
Γίνονται ανάμνηση οι ομορφιέσ σου
Που τισ γκρεμίζουν και ξεψυχούν

Τώρα ανάμνηση και πίκρα
Νοσταλγία και οργή
Όμωσ πουθενά δε βρήκα
Τησ αθήνασ τη ζωή

Κρύβει τόσο μεγαλείο
Κι αν πληγώνεται γελά
Έχει ακόμα τόσεσ χάρεσ
Και τον κόσμο κυβερνά

Τώρα αθήνα όλοι σε βρίζουν
Δε σ’ αγαπάνε και σε μισούν
Γίνονται ανάμνηση οι ομορφιέσ σου
Που τισ γκρεμίζουν και ξεψυχούν