Τη μάνα του όποιοσ έχασε
Και ζει μεσ στην ορφάνια
Μοιάζει σαν έρημο δεντρί
Πλοίο χωρίσ λιμάνια

Ότι κι αν είμαι σήμερα
Κι όσο ψηλά κι αν πάω
Τον ίσιο δρόμο στη ζωή
Και την καλή μου προκοπή
Σε σένα μάνα τα χρωστάω

Μάνα που με μεγάλωσεσ
Με χίλιεσ δυο στερήσεισ
Σου εύχομαι σαν τα βουνά
Μανούλα μου μανούλα μου να ζήσεισ

Κι αν κάποτε σε γέμισα
Βάσανα κι αγωνία
Τα' χεισ ξεχάσει όλα πια
Γιατί ποια μάνα στα παιδιά
Κρατάει μίσοσ και κακία

Μάνα που με μεγάλωσεσ
Με χίλιεσ δυο στερήσεισ
Σου εύχομαι σαν τα βουνά
Μανούλα μου μανούλα μου να ζήσεισ