Δεν ξέρω αν είμαι άνθρωποσ
Τι κι αν πατάω στο χώμα
Η αδικία μ' άρπαξε
Το γέλιο απ' το στόμα

Όπου άνθρωποσ κακία
Και προ πάντων αδικία

Όλον τον κόσμο γύρισα
Γνώρισα χίλιουσ τόπουσ
Όμωσ παντού συνάντησα
Μόνο κακούσ ανθρώπουσ

Όπου άνθρωποσ κακία
Και προ πάντων αδικία

Τη φτώχεια την περιφρονούν
Τον πόνο σου γελούνε
Λίγη αγάπη τουσ ζητάσ
Κι εκείνοι σε μισούνε

Όπου άνθρωποσ κακία
Και προ πάντων αδικία