Στο κατώφλι ένα γράμμα πεταμένο
Και στην πόρτα κρεμασμένα τα κλειδιά
Έτσι βρήκα σκοτεινό και ρημαγμένο
Το φτωχό μασ το σπιτάκι μια βραδιά

Έφυγεσ και που μ' αφήνεισ
Ένα σπίτι πώσ το κλείνεισ

Η μικρή μασ καμαρούλα μόλισ μπήκα
Βλέπω άδειο το κρεβάτι κι ορφανό
Και τη βέρα στο προσκέφαλό σου βρήκα
Ποιοσ σε πήρε που να πήγεσ και πονώ

Έφυγεσ και που μ' αφήνεισ
Ένα σπίτι πώσ το κλείνεισ

Με το κλάμα συντροφιά θα ξενυχτήσω
Νοσταλγώντασ μια φευγάτη αγκαλιά
Το πρωί με τι κουράγιο να ξυπνήσω
Με τι όρεξη να πάω στη δουλειά

Έφυγεσ και που μ' αφήνεισ
Ένα σπίτι πώσ το κλείνεισ