Αχ όποιοσ παντρεύτηκε μικρόσ
Θα το ‘χει μετανιώσει
Ει τε πήρε προίκα και όμορφη γυναίκα
Αν είχε ένα βάσανο θα έχει τώρα δέκα

Τι τραβάμε εμείσ οι παντρεμένοι
Ντέρτια βάσανα πολλά
Είμαστε όλοι οι άντρεσ διψασμένοι
Για τον ξένο φραμπαλά

Αν τύχει με καμιά μικρή να πάμε για γλεντάκι
Όταν τσακίρ κέφι γυρίζουμε στο σπίτι
Το λίγο που γλεντήσαμε
Μασ βγαίνει από τη μύτη

Τι τραβάμε εμείσ οι παντρεμένοι
Ντέρτια βάσανα πολλά
Είμαστε όλοι οι άντρεσ διψασμένοι
Για τον ξένο φραμπαλά

Είναι καλή κι η παντρειά μα και σκλαβιά μεγάλη
Είναι το στεφάνι που μασ χαλάει τα γούστα
Γιατί μασ παίρνει αιχμάλωτο
Μια γυναικεία φούστα

Τι τραβάμε εμείσ οι παντρεμένοι
Ντέρτια βάσανα πολλά
Είμαστε όλοι οι άντρεσ διψασμένοι
Για τον ξένο φραμπαλά