اینترو :
نمیدونم الان کجایی ، حالت خوبه یا نه ، کسی هست هواتو داشته باشه ، ولی اینو میدونم که من حالم خوب نیست بدتر از همیشه ، بدتر از وقتی که رفتی ، نمیدونم حال این اسمم چیه ولی خیلی بده!!!
ورس یک:
آخر این داستان هممون خاطره میشیم ، داستانی میشیم برای بچه‌ی بعدمون.
گوشه اتاق نشستم و خیره به یه چراغ ، یه تک نور خطی که منو بردش به خاطرات.
توی تاریکی هر شبم تو رو پیشم حس میکنم ، دیگه برا شبامم آرامش نزاشتی برام.
رفتم بهش بگم که خیلی دوست دارم ، یادم اومد که خیلی وقته رفته از پیشم.
دلم بعضی اوقات براش میسوزه که چرا ، با خودش این کار رو کرده که الان تنهاست.
خوابم نمیبره دیگه از بس گریه کردم ، تو برام مثل یه کابوسی توی این خوابام.
هنوزم از تاریکی و تنهایی میترسم ، بدون تو فرق واقعیت و خیال رو نمی‌فهمم.
موقع رفتن دل و عقلم رو همه رو بردی ، الان یه دیوونم که فقط تو اتاقش راه می‌ره.
کورس یک:
انگاری اسمتو هک کردن رو مغز دیوونم ، هرکاری میکنم نمیری ، نمیری از یادم.
هر موقع فراموشت میکنم از ذهن و مغزم دوباره ، دوباره می‌بینمت و تازه میشه این داغم.
نمی‌دونم چرا دست و پام هرشب می‌لرزه ، انگاری قلبم میخواد بره واسه یه سکته.
وقتی که می‌بینمت خودم رو هول میکنم ، این چشای لعنتی واست دریای اشک میشه.
امشب دیدمت دوباره کنار اون نامرد ، تا کجا میخوای پیش بری بسه دیگه تو برگرد.
دارم میرم به یه جا که دیگه برنگردم ، یه جا به دور از صدا به دور از بودنت.
اینقدر خودم رو تو اتاق تاریکم حبس کردم ، که دیگه حوصله هیچ چیزی رو ندارم.
فکر کردی با این کارات میتونی از پا دربیاری ، آفرین دختر بالاخره بهش رسیدی.
از پا درآوردی مردی رو که عاشقت بوده ، دیگه رسیده به اینجام دیگه من طاقت ندارم.
ورس دو:
سرم هوای عاشقی باز کرده گلم ، حرف زدم با همه ولی باز به فکر تو ام.
خواستم سرپا بشم هربار از باتلاق دلم ، اما باز غرق چشات و افسرده تر شدم.
دیگه زمین افتادم و اعصاب ندارم ، یه چیزی مث درد لاالاج تو مغزمه.
یه چیزی ازت هنوز تو دل من هستا ، میدونم توهم داری از درون خراب میشی.
تو این شهر ، روز بارونی ، توی تاریکی شب ، دنبال تو گشتم ولی ندیدمت هیچ جا.
صحنه های تلخ زندگی رو تو برام ساختی ، تلختر از قهوه تو و این خاطراتم هستی.
میدونم ، ته ته این جاده بنبسته ، رفته رفته عقل و قلبم ، همشون رفته.
هرکس و ناکسی یه خطی رو ما انداخت رفت ، دیگه خط خطی شده جا نیست واسه خط بعدی.
کورس دو:
یه دنیا حرف دارم نمی‌دونیم به کی بگم ، کم مونده خودم رو بکشما ببین یکم.
هیچکس نیست تو این دنیا یکم درکم بکنه ، از درد دارم می‌شکنم تو خودم چکه چکه.
خون از بدنم داره می ره قطره قطره ، نمی‌دونم چی شد دیدم رفت از پیشم تو یه لحظه.
مییییترسم دوباره من حسمو بت بگم ، یکم دیگه پیشم بمون ببین فقط یکم.
دلم میخواد بگم بت هیچ حسی ندارم ، ولی دوباره یادم میاد جز تو کسی و من ندارم.
عکسات و رو دیوار گذاشتم تا غریبه نشی برا من ، با یه دست سیگار کام میده میده میده تو قلبم.
اخلاقم بد بود ولی خدایی این حق طنم نبود ، میدونستم میری از بغلم ولی چرا اینقدر زود.
قرار بود کنار هم زخمامون رو ببندیم ، نشد کل زخمامو خودم تو تنهایی با اشکام دوختم.