Nakarat x2:

Mağlubum! Her seferde mesulüydü dünya!
Hayatımdan feragat etmeliydim oysa!
Beynindeki iz düşüm hayat mıdır yoksa?
Bir rüyada yaşıyorsun, uyanmalı insan!

Verse 1:

Getiremedim sonunu dünya hayli yorucu
Karlıkayın ormanında olmuştum korucu
Müebbetim dünyada biliyorum sonucu
İnadına tutarken ben burada ölüm orucu!
Kazasını kıldım işte burada tüm günahların!
Ölümüme 5 kala mosmor gözaltlarım!
Vahdetim! Bin sela ile uyanınca korkarım
Zülüf gibi kıvrılan bu yollardı yollarım!
Aciz olan bedenim ve işte tüm benliğim
Ruhum zaten sokakta yatan bir tinerci!
Sefalete meyyalim! Cidden zor bir haldeyim!
Kelimeye hayat veren mürekkebim sanki
Karaladıkça sulandım, ben kirletirdim sayfayı!
Kalem tutan ben değilim, tanrı yazdı romanı
Bulaşırdım sayfalara, sayfalardı hayatım!
Temiz bir adam olmayı bu yüzden yapamadım!

Nakarat x2:

Mağlubum! Her seferde mesulüydü dünya!
Hayatımdan feragat etmeliydim oysa!
Beynindeki iz düşüm hayat mıdır yoksa?
Bir rüyada yaşıyorsun, uyanmalı insan!

Verse 2:

Manevidir mülkiyetim! Bu dünyaya fazla
Fazlasıyla saygım var vesikalı orospuya
Özü sözü birdir! Bu yüzden aslında...
Diğerleri yüzüne gülüp, kuyunu kazar sonra!
Çok konuştum madem! Değerlerinle yargıla
Değerinse namusun, yatağımda durur ya!
Şehir şehir dolaş dur, bir koca bul sonra!
Evlenince biter sandın... Vicdanını yokla!
Hayat dersi değil bu insanlığın pisliği!
Kardeş dediğin abaza, dikizlerken dekolteni!
Belki bunun farkındasın, hiç çıkmazdı sesin!
Her şey açık ve net! İki yüzlü fahişesin!
İşte tüm gerçekler memen gibi ortada!
Scamp konuşur kızım, sen aldırma bana!
Sözlerim bir delinin iz düşümü aslında!
Acı ama maalesef tüm gerçek burada!

Nakarat x2:

Mağlubum! Her seferde mesulüydü dünya!
Hayatımdan feragat etmeliydim oysa!
Beynindeki iz düşüm hayat mıdır yoksa?
Bir rüyada yaşıyorsun, uyanmalı insan!