Verse 1:

24'e vurdum yaşım, parasız ve pulsuzum
Geleceği sorma sakın, gelecekten yoksunum
Her zaman gerçekçi, her zaman çulsuzum
Olamadım torbacı, yeteneğim yoktu!
Yaşıyorum varoşta ve varoş beni korudu
Köşebaşı, şahine 5 kişi doluştu
Son ses! Arabesk! Beyin yine uyuştu
Apaçi bir nesil ortalıkta yoktu!
Kabadayı olurdu mahallenin namusu
Dul karılara gidip namusu korurdu!
Yaşım küçük olsa dahi aklımda dururdu
O yıllarda sanırım başbakandı Tansu!
Hatırladım aslında partizandı tohumum
Elimde bir mavi bayrak, güvercini çoktu
""Karaoğlan"" kod adıyla bir umuda tutundu
Ecevit'ti kurtuluş! Babam öyle diyordu...
Halk ekmek kuyruğu, kara poşet cebimde
Üşüyordu ellerim, aklım hala TV'de...
İskeletor acaba ne yapacaktı He-Man'e?
Geldi ekmek sonunda, homurtular içinde
Hayatımdan kesitler sırasıyla peşimde
Beklediğim sıra aynı düşünceme gelince
He-Man kadar saf ve temiz olsaydı keşke!
Aralarda rahatlıyorum, sisteme sövünce!

Nakarat x2:

Hikayemin bir kısmı, dinlediğin üzere!
Çok zaman geçti ancak ruhuma işkence
Ederdi çocukluğum! Toplumsal bir düzene
Ait olmadım sanırım! Nice güzel günlere...

Verse 2:

Çaldığım ilk kitap, ilkokul 5'te
Nereden bilebilirdim ki çomak olur sisteme?
En sonunda yakalandım, sille tokat yüzüme!
Kimse sormamıştı oysa ""Neden çaldın?"" diye...
Pekâlâ o zaman anlatayım sizlere.
Babam bana para verdi. Kitap aldım diye
Dövmüştü beni! O yüzden yaptım!
Hadi beni suçlayın, yargılayın!
Şimdi bakıyorum oysa ne kadar da saçma!
İnsan gibi yaşamak ""Lüks"" olmuş bu ara...
Hakkını isteme! Hakkını arama!
Okulunu bitir! Dön artık yuvana!
Ben bir tane adamım, en fazla bağırdım!
Seçtiğim kelimeden, yargılandım!
Sorumsuzca yaşadığım serseri hayatım
Kimilerine göre de fazlaca havalı!
Sorguladım dünyayı 7 kıta fazla!
Beynim artık isyanda, uyuşurdu arada!
Küçük hesap peşinde insan, gelme yanıma!
Bu adamlar öyle çok ki, tiksiniyorum arada...
Kalburüstü düşünceme kavalyemdir bedenim
Maskeli balo dünya, dans ettikçe dönelim!
Scamp, ortadan girilmiş bir romanın özeti!
Beni anladığın kadar, anlamadın güzelim!

Nakarat x4