Verse 1:

Tutsaktır fikrim, beynimin içinde
Hücresinde kelimeler işkence çekince
Bir tıkırtı neden olur yersiz bu sevince
Karanlık bir odada 5 günün geçince...
Yeah! Kendinden geçince
Karalarsın bir şeyler o aklına gelince
Uyuşursun bazen gram gram çektiğinde
Antidepresanlar ruhunu emince!
Ölümsüzdür hayaller, hayali görünce
Mutlu olmak öyle zor ki, sevdiğin ölünce!
Beyaz renkli karanfil mezarının üstünde
Belleğimde son bir cümle ""Hadi biraz gülümse!""
Derin derin soluyorum çiğ toprak genzimde
Omzumda Azrail her daim tetikte
Sağ elimde ustura, öpüşünce bilekle!
Gitmek böyle sanırım usul ve sessizce!

Nakarat x2:

Ağır geçen günlerin sonu yorgun seneler!
Sermayemdir adımlarım, gün gelir de tökezler
Fırsatın varken al canımı, yeter!
Açık mektup bu şarkı. Azrailime SEVGİLER!

Verse 2:

Işıklar loştu sanki, perdeler çekili!
Hane hayli üzgündü, sebebini çözmeli.
Bedenim kaskatı, mizacım aksi
Ölüm denen tatilin ilk günüydü belli!
Ezan sesi kulağımda takiben selalar
Okunurdu lakin Fatiha ve Kur'an'lar
Tabutumun başında feryatlar ve figanlar
Ağlayan anam'dır onun bu çığlıklar!
Üzgünüm ama değilim pişman!
Her gün ölmek daha zor, işlenirdi günahlar
Damarımda gezen küçücük bu şeytanlar
Yazdırırdı bu sözleri, kalbimde ağrılar
Geçmiyordu evet ona dair yalanlar!
Kaç paraya satıldı lan? Tertemizdi duygular!
Her şeyin sebebi, sol bileğimden akanlar
Ölmek bugün yakışır mı? Azrailime selamlar!

Nakarat x4