Daj mi skrzydła bym się wzniósł ponad chmury
Z dala od świata który jest chory z natury
Z dala od kata którym są ludzie i mury
Co dzielą nas jeszcze bardziej niż pieniądze i kontury życia
Jakie wartości co to jest wartość
Zaszczepili mi rozum żebym zrozumiał ten chaos
Zaszczepili sumienie bym obwiniał się za całość
Tylko nadzieja wie jak to się w ogóle stało
Kłótnie z rodziną przez mój charakter
Każdy charakter ponoć ma się zmieniać z czasem
Z biegiem wydarzeń przeżyć i naszych chorych uczuć
Zachowania mamy inne ranimy bez wiedzy skutków
Setki wymagań i cudzych marzeń każdy chcę cię w innej skórze
Bycie sobą coraz rzadsze każdy chcę byś był na górze
Zdobył szczyt upadków chyba wolałbym upaść niż głowę schować do piachu

Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę
Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę

Opisać życie w kilku słowach tak nie da się
Przecież na górze ktoś tam jest i rozliczy mnie
Z tych błędów które popełniam wciąż nawet milczeniem
Można komuś zadać cios socjopata ma paranoję w głowię
Gdy gonie marzenia chcąc je złapać w dłonie
A one znów oddalają się momentami nie wiem czy warto wierzyć w nie
Ponoć cel uświęca środki ja czuję się jak tarcza rzucają we mnie lotki
Przecież każdy ma uczucia oddałem serce została mi tylko dusza k
Ilka druizmów w ludziach trudno przynajmniej wiem komu nie warto ufać
A coraz mniej ich na tej liście negacja na świat ludzie nadają prawdziwe oblicze

Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę
Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę

Daj mi skrzydła a ja polecę tam gdzie widać że niebo jest niebieskie
Ponad chmury uniosę się jak anioł i będę u góry i rozłożę namiot
Zostanę tam już nie chcę tu wracać chcę widzieć wszystko prostu
Z lotu ptaka chcę latać tylko daj mi proszę skrzydła
Chcę latać bo ziemia mi się zbrzydła
Twój dziś schodzi na psy ludzie robią blizny by mieć więcej kasy
Gdzie ta moralność i kawałek skruchy
To jedno wielkie bagno a ludzie są jak muchy
Lecą na gówna a potem czyszczą buty już za późno i nie chcę się kłócić
Daj mi skrzydła tylko bym odleciał i nie chcę nic więcej by uciec z tego piekła

Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę
Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę

Rodzice chcieli bym dorósł dorosłem wcześnie
Każde zdanie że nic nie wiem staje się coraz śmieszniejsze
Każde zdanie że się zmieniam staje się banalnie proste i chociaż
Kocham go bardzo nie będę jak ojciec znowu emocje
Kłótnie z wszystkimi nawet to czego się boję odeszło z
Dziwnej przyczyny nawet to że jeszcze stoję to nie kwestia
Mojej siły rodzimy się by umierać umieramy by być niczym
Dziesiątki zniczy przy jego grobie pochowałem przyjaciela
Lecz nie pochowałem wspomnień pochowałem jego ciało
Lecz charakter został we mnie chociaż śmierć mnie otoczyła
Dalej nie zamierzam cierpieć jestem w tym mieście
Holerne wyspy przyjechałem by zarobić musiałem zostawić wszystkich
Przyjechałem by coś zrobić ze sobą oczyścić myśli
Gdy wrócę się okaże na kogo będę mógł liczyć

Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę
Daj mi skrzydła bym mógł odbić się od próżni
Gdzie jesteśmy tacy sami a jednak tak bardzo różni
Gdzie godzimy sie by ranić jeszcze bardziej kogoś sercem
Daj mi skrzydła to ubiorę je i na zawsze ucieknę