Όσα τραγούδια και να πουν για την αγάπη
Και για φιλιά που ανταλλάζουν οι εραστέσ
Και για τα κύματα που σπάζουνε οι βράχοι
Για χέρια που ζεσταίνουν οι φωτιέσ

Εμείσ θα λέμε για αγάπεσ δίχωσ σώμα
Και για πληγέσ που θα στραγγίξουνε κορμιά
Για θάλασσεσ που είναι στεγνεσ ακόμα
Για φλόγεσ που γινήκαν πυρκαγιά

Όσα τραγούδια και να πούνε για τον ήλιο
Και για τησ νύχτασ τη βελούδινη αγκαλιά
Για τον μάη τον γελαστό και τον απρίλιο
Και για κορίτσια που ανθίζουν σαν κλαδιά

Εμείσ θα λέμε για παιδιά που γίναν στάχτη
Και για γυναίκεσ που πεθαίνουν σιωπηλέσ
Για 'κείνουσ που γυρνάνε σαν τ’ αδράχτι
Σαν σβούρα σε δυο μέτρα φυλακέσ

Για έρημεσ αυλέσ για φάλτσεσ προσευχέσ
Για βέβηλουσ προφήτεσ κα ηγέτεσ
Για αδειανά κορμιά και μάτια σκοτεινά
Λακέδεσ που τουσ έχρισαν ηγέτεσ

Εμείσ θα λέμε για τισ πλάνεσ και τισ μπλόφεσ
Για παραμύθια που ξερνάνε εφτά γενιέσ
Και για πατριδεσ σαν μασκαρεμένεσ σκρόφεσ
Και για θρησκείεσ που ζητάνε παρθενιέσ

Και για τουσ νόμουσ που θερίζουν τα χαμίνια
Κι αφήνουν τουσ ρουφιάνουσ στα ρηχά
Για όνειρα που τάϊσαν καμίνια
Κι ελπίδεσ που ριχτήκαν στα σκυλιά

Για έρημεσ αυλέσ για φάλτσεσ προσευχέσ
Για βέβηλουσ προφήτεσ και ηγέτεσ
Για αδειανά κορμιά και μάτια σκοτεινά
Λακέδεσ που τουσ έχρισαν ηγέτεσ