Mam złożoną osobowość jak wielu szukam swej drogi
Wielu co rzucało kłody myślało że o nie połamię nogi
Jestem uparty nie tak łatwo mnie złamać
Mam swój mikrokosmos jak w kawałku Gurala

Unikalna w swej prostocie jednostka dla wielu aspołeczny
Z wyglądu niebezpieczny z charakteru egocentryk
Świadomy swoich wad nigdy ich nie kryłem
A to co przeżyłem dla wielu jest jak złoty strzał w żyłę

Niosę nowinę i to nie dobra nowina
Niosę prawdę a prawda jest brudna i zimna
Nie do przyjęcia dla tak wielu ludzi
Dawno już przestałem wierzyć w to że da się ich wybudzić

Zostawiam za sobą zagubionych tej ziemi
Nauczony akceptować to czego nie mogę zmienić
Pluję przez ramię wypluwam ten cały bród
Smoła z puc ślina kurz wymieszany z prawdą tusz

Przemierzam świat obserwuje ludzi
Opisuję to co widzę umysłem nie potrafię objąć
Jak to jest brat
Nie chcą się obudzić

Żywe kukły zbyt leniwi by coś osiągnąć
Przemierzam świat obserwuję ludzi
Opisuję to co widzę umysłem nie potrafię objąć

Jak to jest brat
Nie chcą się obudzić
Żywe kukły zbyt leniwi by coś osiągnąć

Jestem uparty i daleki od dawania rad
Żyję już 30 lat ale przeraża mnie świat
Złożoność ludzkiej psychiki i ogrom bólu
Każdy chce być liderem w pieprzonym wyścigu szczurów

Jak karaluchy pchają się wszędzie po wszystko
Poddają się padają jeśli raz im nie wyszło
Gdzie bym był dzisiaj gdybym myślał jak oni
Pędzą i pędzą jakby chcieli śmierć dogonić

Przemierzam świat obserwuje ludzi
Opisuję to co widzę umysłem nie potrafię objąć
Jak to jest brat
Nie chcą się obudzić

Żywe kukły zbyt leniwi by coś osiągnąć
Przemierzam świat obserwuje ludzi
Opisuję to co widzę umysłem nie potrafię objąć

Jak to jest brat
Nie chcą się obudzić
Żywe kukły zbyt leniwi by coś osiągnąć