Ιδού λοιπόν η εποχή των συμπλεγμάτων
Ο απέναντι με ακούει με απορία και μετά
Να κι αν είναι κι αν δεν είναι μου απαντά
Να να να
Ιδού λοιπόν η εποχή των συμπλεγμάτων
Είναι τα οράματα που λείπουν
Διότι δεν και τα λοιπά
Είν’ ο φόβοσ όχι τίποτα σπουδαίο φυσικά
Μα που μασ κάνει ξαφνικά
Για ότι υπάρχει ένα γύρω να μη δίνουμε μια
Και να να να

Για τα παιδία που περιμένουν κι ελπίζουν
Νύχτα μέρα με παυσίπονα και ηρεμιστικά
Μήπωσ έχουμε κάτι να πούμε ε όχι δα
Εμείσ να να να
Για τουσ φαντάρουσ που ονειρεύονται τισ νύχτεσ
Κι έναν ύπνο ανεξύπνητο κοιμούνται στη σκοπιά
Μήπωσ έχουμε κάτι να πούμε ε όχι δα
Εμείσ να να να

Κάθε φορά που η ζωή μασ ακριβαίνει
Τι περίεργη λιτότησ δύο μέτρα δύο σταθμά
Η ελλάδα μασ πληγώνει ε καλά
Εμείσ να να να
Εμένα πάντωσ η ελλάδα με μουντζώνει
Όμωσ εσένα πονηρούλη σε πληρώνει τελικά
Μου αγοράζεισ ένα ύφοσ ακριβά ή φτηνά
Και να να να

Αυτοκράτορασ σκοτώνει τη μαμά του λέει
Διαγράφονται οι λέξεισ άγιοσ μέγασ και τα λοιπά
Ιστορίεσ θα λέμε τώρα ε όχι δα
Εμείσ να να να
Τετρακόσια χρόνια φάγαμε τουσ τούρκουσ
Συνηθίσαμε και τρώμε και τουσ έλληνεσ μετά
Τέτοιεσ ώρεσ τέτοια λόγια ε καλά
Εμείσ να να να

Όλα αλλάζουν ξαναλλάζουν κι αλαλάζουν
Ένασ κόσμοσ σαν κοπάδι αλαφιασμένο τριγυρνά
Οι κερκίδεσ τι σημαίνουν ε καλά
Εμείσ να να να
Το μυαλό μου είναι σε φάση να σαλτάρει
Τουτ’ η φράση μου χει μείνει από τα νέα ελληνικά
Πολυτέλειεσ θα μου πείτε ε καλά
Εμείσ να να να

Ιδού λοιπόν η εποχή των συμπλεγμάτων
Ο απέναντι με ακούει με κυττάζει και μετά
Πόση αλήθεια κρύβει τουτ’ η ιστορία μου απαντά
Κι εκεί τελείωσ ξαφνικά
Μου θυμίζει κάτι λόγια κάτι λόγια γνωστά
Ωραία κι αληθινά
Το λουλουδάκι αυτό δεν ήταν για μασ
Το κόψαμε το φάγαμε και το φτύσαμε μετά
Αλλά για τέτοια θα λέμε τώρα ε όχι δα
Εμείσ να να να