ฉันแบกไม้กางเขนของฉัน
ฉันลอยอยู่เหนือแสงไฟ
และทุกเสียงที่พูดกับฉันทำให้ฉันหลงใหล
ฉันรู้ชัดเจนว่ามันนำไปสู่ความลึกแค่ไหน, เอ๊ะ
ฉันแบกไม้กางเขนของฉัน
ฉันลอยอยู่เหนือแสงไฟ
และทุกเสียงที่พูดกับฉันทำให้ฉันหลงใหล
ฉันรู้ชัดเจนว่ามันนำไปสู่ความลึกแค่ไหน, ปล่อยให้พวกเขาใช้ฉัน
และมันดังว่า "รา-ตา-ตา"
มันเป็นอีกหนึ่งกระสุน
ของความเชื่อที่ยิงไปที่ไหนก็ไม่รู้
ใครจะกล้าหาอะไรในเมืองนี้
โดยไม่รู้ว่ามันคืออะไรและชีวิตจะต้องเสียไปเท่าไหร่?
และมันยากแค่ไหนที่จะปิดบัง
ว่าเราคือเงาที่จะถูกทิ้ง
เราจะใช้เงินอะไรซื้อ
ตั๋วเข้าสู่โรงละครใหญ่ของการแลกเปลี่ยนสังคมที่ป่วย?

การตลาดของชื่อเสียงใหม่
อำนาจที่พ่ายแพ้ที่ไม่สามารถทำอะไรได้
เสียงขาวในหัวที่เคลือบโครเมียม
จนกว่าจะมึนงงเมื่อเห็นความจริง
ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว
นอกจากการหายใจ
ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว
นอกจากจังหวะของความจริงของฉัน

นา, นา, นา, อย่าพูดถึงวันพรุ่งนี้กับฉัน
เพราะฉันไม่รู้ว่าจะอยู่ในวันนี้อย่างไร
บอกสิ, พรนั้นช่วยอะไรคุณได้บ้าง?
เราจะเผาไหม้เหมือนกันต่อหน้าดวงตาแดงของดวงอาทิตย์

วิตามิน, โดปามีน
ขนมหวาน, อะดรีนาลีน
วิตามิน, โดปามีน
ขนมหวาน, อะดรีนาลีน

เธอกับฉันไม่เหมือนกัน, ไม่
ฉันไม่สามารถตามจังหวะของเธอได้, ไม่, ไม่, ไม่, ไม่
ทุกวันฉันคิดเหมือนเดิม, -มอ
ฉันหลงทางในเขาวงกตของตัวเอง
ฉันเคลื่อนไหวเงียบๆ เหมือนชาร์ลี แชปลิน
ชีวิตนี้จะทิ้งฉันไว้เหมือนเจนิส จอปลิน
ฉันแค่เดินต่อไปเพื่อคิดถึงความไม่แน่นอน
ฉันอยากรู้สึกว่าฉันเป็นกระบองเพชรในฤดูหนาว
ฉันกำลังมองหาความรุนแรงใหม่ (ไม่)
ฉันกำลังมองหาการสูญเสียความอดทน
ฉันไม่มองหาการรักษาความบริสุทธิ์อีกต่อไป
ฉันไม่คิดถึงสิ่งที่คนอื่นคิดอีกต่อไป, โอ้

การตลาดของชื่อเสียงใหม่
อำนาจที่พ่ายแพ้ที่ไม่สามารถทำอะไรได้
เสียงขาวในหัวที่เคลือบโครเมียม
จนกว่าจะมึนงงเมื่อเห็นความจริง
ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว (ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว, ไม่)
นอกจากการหายใจ (อา)
ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว (ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว)
นอกจากจังหวะของความจริงของฉัน (นอกจากจังหวะของความจริงของฉัน)

VIEW ORIGINAL LYRICS