กลับไปอายุสิบเจ็ด
หลังจากที่มีชีวิตมาหนึ่งศตวรรษ
มันเหมือนกับการถอดรหัสสัญลักษณ์
โดยที่ไม่ต้องเป็นผู้รู้ที่ชำนาญ
กลับมาเป็นอย่างกะทันหัน
เปราะบางเหมือนเสี้ยววินาที
กลับมารู้สึกลึกซึ้ง
เหมือนเด็กน้อยต่อหน้าพระเจ้า
นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้สึก
ในช่วงเวลาอุดมสมบูรณ์นี้

มันเริ่มพันกัน, พันกัน
เหมือนเถาวัลย์บนกำแพง
และมันเริ่มงอก, งอก
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน, อา ใช่ ใช่ ใช่

ก้าวของฉันถอยหลัง
เมื่อก้าวของพวกคุณก้าวหน้า
โค้งของพันธสัญญา
ได้เข้ามาในรังของฉัน
ด้วยสีสันทั้งหมด
มันได้เดินเล่นในเส้นเลือดของฉัน
และแม้กระทั่งโซ่ที่แข็งแกร่ง
ที่พันธนาการเรากับโชคชะตา
มันเหมือนเพชรที่ละเอียดอ่อน
ที่ส่องแสงให้กับจิตวิญญาณที่สงบของฉัน

มันเริ่มพันกัน, พันกัน
เหมือนเถาวัลย์บนกำแพง
และมันเริ่มงอก, งอก
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน, อา ใช่ ใช่ ใช่

สิ่งที่ความรู้สึกทำได้
ความรู้ไม่สามารถทำได้
ไม่ใช่การกระทำที่ชัดเจนที่สุด
หรือความคิดที่กว้างขวางที่สุด
ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามช่วงเวลา
เหมือนกับนักมายากลที่เอื้อเฟื้อ
พาเราห่างไกลอย่างอ่อนโยน
จากความแค้นและความรุนแรง
เพียงแค่ความรักด้วยวิทยาศาสตร์ของมัน
ทำให้เรากลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง

มันเริ่มพันกัน, พันกัน
เหมือนเถาวัลย์บนกำแพง
และมันเริ่มงอก, งอก
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน, อา ใช่ ใช่ ใช่

ความรักเป็นพายุทอร์นาโด
ของความบริสุทธิ์แรกเริ่ม
แม้แต่สัตว์ดุร้าย
ก็กระซิบเสียงร้องหวาน
หยุดนักเดินทาง
ปลดปล่อยนักโทษ
ความรักด้วยความเอาใจใส่ของมัน
ทำให้คนแก่กลับเป็นเด็กอีกครั้ง
และคนชั่วเพียงความรักเท่านั้น
ที่ทำให้เขาบริสุทธิ์และจริงใจ

มันเริ่มพันกัน, พันกัน
เหมือนเถาวัลย์บนกำแพง
และมันเริ่มงอก, งอก
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน, อา ใช่ ใช่ ใช่

จากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งในหน้าต่าง
มันเปิดออกเหมือนโดยมนต์
ความรักเข้ามาพร้อมกับผ้าคลุมของมัน
เหมือนเช้าที่อบอุ่น
ตามเสียงของไดอาน่าที่งดงามของมัน
ทำให้มะลิงอก
บินเหมือนเซราฟิน
ติดต่างหูให้กับท้องฟ้า
และปีของฉันที่สิบเจ็ด
ถูกเปลี่ยนโดยเครูบิน

มันเริ่มพันกัน, พันกัน
เหมือนเถาวัลย์บนกำแพง
และมันเริ่มงอก, งอก
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน
เหมือนตะไคร่น้ำบนหิน, อา ใช่ ใช่ ใช่

VIEW ORIGINAL LYRICS