ชีวิตมันแปลก
ชีวิตมันเป็นโสเภณี
แต่วันหนึ่งคุณพาเธอไปที่เตียงแล้วพบว่าเธอรักคุณ
และแม้ว่าฉันจะเหงื่อออกมากแค่ไหน
เพื่อที่จะอยู่ในที่ที่ฉันอยู่
แม่น้ำก็ไม่พอที่จะดับไฟในใจฉัน

และฉันก็หวังไว้
ฉันรู้
ฉันรู้ว่าฉันจะชนะและยังคงเพ้อเจ้อ
มีความสุขแม้จะถูกปฏิเสธ
และฉันก็หายใจ
สั้นบ้างในบางครั้งตอนเย็น
แต่ฉันเชื่อว่ามันสัมพันธ์กับความหวังของคน

และเธอฟังฉัน
เปลือยจากตาถึงหัวใจ
ฉันที่ทำรักกับคีย์ของเปียโนนี้เสมอ
เธอหึงเพราะฉันเล่นเปียโนตอนเย็น แต่เปียโนอยู่ที่นี่
เมื่อโลกที่เหลือไม่อยู่

ฉันไม่รู้แน่ชัดว่าจะไปไหน
แต่ถ้าหิมะตกฉันจะออกเดินทาง
บางครั้งฉันแค่อยากเก็บมันไว้กับตัวเอง
ความกลัวเดิมๆ ที่ใช้ชีวิตด้วย

บางทีมันแปลก
แต่เหมือนฉันไม่สมควรได้รับสิ่งที่ฉันมี
รู้สึกว่ามันพอเพียง
ฉันเชื่อว่าดนตรีนี้แน่นอนว่าได้อวยพรฉัน
แต่ทำให้หยดน้ำทุกหยดสามารถเจาะหลังคาของฉัน
อาจเป็นเพราะนักเขียนต้องการความขาดแคลน
ต้องการเอาชีวิตของเขาออกไปเพื่อให้กับปากกา

มันตลก
เสียสละวันเวลาเพื่อที่จะเขียนได้
มันทำให้ร้องไห้
เห็นคุณเหนื่อยกับเกมนี้ที่เริ่มจากลักษณะของฉัน

แต่เมื่อฉันบอกคุณว่าฉันมีอยู่เพื่อสิ่งนี้
ฉันหมายความว่าฉันมีภารกิจ
ที่ฉันมีชีวิตและเขียนเพื่อสิ่งนี้
และฉันรู้ดี
ฉันก็ควรมีชีวิตเหมือนกัน
แต่ฉันเลือกใช้ชีวิตของฉันเพื่อสร้างชีวิตรวม

ฉันไม่รู้แน่ชัดว่าจะไปไหน
แต่ถ้าหิมะตกฉันจะออกเดินทาง
บางครั้งฉันแค่อยากเก็บมันไว้กับตัวเอง
ความกลัวเดิมๆ ที่ใช้ชีวิตด้วย

และฉันรู้ดี
ฉันก็ควรมีชีวิตเหมือนกัน
แต่ฉันเลือกใช้ชีวิตของฉันเพื่อสร้างชีวิตรวม

VIEW ORIGINAL LYRICS