ดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตายเผาไหม้ในยามค่ำคืน
ฉันมองดูมันส่องแสง และมันยากเหลือเกินสำหรับฉัน
พูดถึงความมืดด้วยความโกรธ
การบังคับและจากนั้นก็ยอมแพ้ ห่อหุ้มฉันด้วยความขมขื่นของฉัน
ยอมแพ้เถอะ ฉันพอใจแล้ว
แค่พอที่จะหนีมัน
พวกนอกรีตไม่ทำให้ฉันหวั่นไหว
ความไว้วางใจที่ชัดเจน ฉันไม่ต้องการมัน
ฝ่ามือหยาบเมื่อคุณสัญญา
ไฟโกหกเมื่อคุณซื่อสัตย์

มันยากที่จะสูญเสียและสงสัยว่าทำไม

คุณกดดันทีละน้อย
เหมือนการรัฐประหารที่เคลื่อนไหวช้าๆ
ความทรงจำที่ไม่เห็นด้วย
เมื่อฉันกอดคุณ

ถ้าดวงอาทิตย์ของฉันไม่ตกในคืนนี้
ฉันจะมองไปรอบๆ แต่มันยากเหลือเกินสำหรับฉัน
เหมือนเงาที่ผ่านไป
ชนเข้ากับรูปร่างและจากนั้นก็จางหายไปพร้อมกับความไร้เดียงสาของฉัน
ยอมแพ้เถอะ ฉันพอใจแล้ว
แค่พอที่จะหนีมัน
พวกนอกรีตไม่ทำให้ฉันหวั่นไหว
ความไว้วางใจที่ชัดเจน ฉันไม่ต้องการมัน
ฝ่ามือหยาบเมื่อคุณสัญญา
ไฟโกหกเมื่อคุณซื่อสัตย์

มันยากที่จะสูญเสียและสงสัยว่าทำไม
ฉันรอคอยมาตลอดชีวิต

สำหรับการกดดันทีละน้อย
เหมือนการรัฐประหารที่เคลื่อนไหวช้าๆ
ความทรงจำที่ไม่เห็นด้วย
เมื่อฉันกอดคุณ

VIEW ORIGINAL LYRICS