แม่งเอ้ยกับชีวิตที่ซ้ำซาก
ฉันเบื่อแล้ว ฉันจะไปแบบสุ่มๆ
เธอรู้ไหม ฉันเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่แย่ที่สุด
ถ้าฉันไป ฉันจะทิ้งส่วนของฉันให้เด็กๆ แม้ว่าฉันจะตัดหลอดเลือดคอก็ตาม
เดินเล่นตอนกลางคืน เมาเหล้าวอดก้า มันไม่คุ้มค่า
ฉันพยายามเช็ดน้ำตาของทามาก็อตจิของฉัน
ทำไมคนที่เดินผ่านถึงอยากแทงฉัน
การแต่งตัวหรือชื่อเสียง
ในสายตาของพวกเขามีแต่ความเกลียดชัง
แม่ไม่รู้ว่าฉันจะกลับบ้านไหม
เมื่อเธอเลือดออก ฉันรู้สึกเหมือนกัน
ที่รัก ฉันรอเธออยู่ใต้ฝน
ทำไมเธอถึงพูดขอโทษ
จริงๆ ฉันโกรธเธอ แต่
เธอต้องมีชีวิตอยู่
อยู่กับฉัน
ทำไมเธอถึงพูดขอโทษ
จริงๆ ฉันโกรธเธอ แต่
เธอต้องมีชีวิตอยู่
อยู่กับฉัน
ในเงาสะท้อนของมีดของฉัน
ฉันเห็นปีศาจของฉันที่โคลนกัน
ใครจะบอกได้ว่าฉันป่วยไหม
ฉันรู้สึกแย่ ฉันรู้สึกโดดเดี่ยว
ฉันต้องการชื่อของพวกเขา ฉันต้องการหัวของพวกเขา
มีแม่หลายคนที่จะร้องไห้
หลายครั้งที่ฉันอยากตาย แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันพยายามกี่ครั้ง
สวัสดีที่รัก
มานอนกอดกัน
ฉันรู้ว่าเธอใจดี
เมื่อฉันเป็นตัวเอง
ฉันเห็นเธอจากไป
และเธอทำให้ฉันแย่ลง
กว่าคนเป็นหอบหืด
ในห้องสูบบุหรี่
เธอเป็นเทวดาผู้พิทักษ์ของฉัน
ถ้าไม่มีเธอ ฉันหลงทาง
แม้ว่าฉันจะซ่อนมันได้ดี
ฉันรักเธอที่สุด
บอกฉันว่าทำไมเธอถึงอยากไป
มันเป็นทางออกจริงๆ ที่เธอเชื่อไหม
ทำไมเธอถึงพูดขอโทษ
จริงๆ ฉันโกรธเธอ แต่
เธอต้องมีชีวิตอยู่
อยู่กับฉัน
ทำไมเธอถึงพูดขอโทษ
จริงๆ ฉันโกรธเธอ แต่
เธอต้องมีชีวิตอยู่
อยู่กับฉัน
ทำไมเธอถึงพูดขอโทษ
จริงๆ ฉันโกรธเธอ แต่
เธอต้องมีชีวิตอยู่
อยู่กับฉัน
ทำไมเธอถึงพูดขอโทษ
จริงๆ ฉันโกรธเธอ แต่
เธอต้องมีชีวิตอยู่
อยู่กับฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS