เขานั่งที่โต๊ะนั้นเสมอ
และเขาเสมอที่จะบอกฉันว่าความสุขในชีวิตคืออะไร
เขาเล่าเรื่องราวที่โต๊ะนั้น
ซึ่งวันนี้ฉันยังจำและรู้จำได้ดี
เขารวมคนที่โต๊ะนั้น
และเล่าเรื่องที่เขาทำในตอนเช้าอย่างมีความสุข
และในสายตาของเขามีแสงวาวมาก
มากกว่าที่ฉันเป็นลูกชายของเขา
ฉันกลายเป็นแฟนของเขา

ฉันไม่รู้ว่าความเจ็บปวดมันจะเยอะขนาดนี้
โต๊ะอยู่ที่มุมห้อง, บ้านและสวน
ถ้าฉันรู้ว่าชีวิตเจ็บปวดขนาดนี้
ความเจ็บปวดนี้จะไม่เจ็บขนาดนี้
ตอนนี้เหลือแค่โต๊ะหนึ่งในห้องนั่งเล่น
และวันนี้ไม่มีใครพูดถึงมันดอลินของเขาอีกต่อไป

เขาขาดหายจากโต๊ะนั้น
และคิดถึงเขาทำให้ฉันเจ็บปวด
เขาขาดหายจากโต๊ะนั้น
และคิดถึงเขาทำให้ฉันเจ็บปวด

ตอนนี้เหลือแค่โต๊ะหนึ่งในห้องนั่งเล่น
และวันนี้ไม่มีใครพูดถึงมันดอลินของเขาอีกต่อไป

เขาขาดหายจากโต๊ะนั้น
และคิดถึงเขาทำให้ฉันเจ็บปวด
เขาขาดหายจากโต๊ะนั้น
และคิดถึงเขาทำให้ฉันเจ็บปวด

ฉันไม่รู้ว่าความเจ็บปวดมันจะเยอะขนาดนี้
โต๊ะอยู่ที่มุมห้อง, บ้านและสวน
ถ้าฉันรู้ว่าชีวิตเจ็บปวดขนาดนี้
ความเจ็บปวดนี้จะไม่เจ็บขนาดนี้
ตอนนี้เหลือแค่โต๊ะหนึ่งในห้องนั่งเล่น
และวันนี้ไม่มีใครพูดถึงมันดอลินของเขาอีกต่อไป

เขาขาดหายจากโต๊ะนั้น
และคิดถึงเขาทำให้ฉันเจ็บปวด
เขาขาดหายจากโต๊ะนั้น
และคิดถึงเขาทำให้ฉันเจ็บปวด

VIEW ORIGINAL LYRICS