ฉันตื่นขึ้นมาในมอนเตซิโต
ฉันคิดถึงชีวิตของฉัน
และคำถามทำให้เกิดคำถามมากขึ้น
จ้องมองออกไปในยามค่ำคืน

ใช่ ฉันเคยสวมจีสตริงทองคำ
เอามือเข้าไปในไฟนรก
ฉันทำทุกอย่างเพื่อให้คุณรักฉัน
และเพื่อรู้สึกมีชีวิตชีวา

โอ้ นั่นแหละคือโลกที่เราอาศัยอยู่
พวกผู้ชายเก่าถือไพ่ทั้งหมดและพวกเขาไม่ได้เล่นจิน
คุณกล้าเรียกฉันว่าบ้า คุณเคยมองไปรอบๆ ที่นี่ไหม?

ฉันควรเดินจากไป
โอ้ ฉันควรเดินจากไป
แต่ฉันคิดว่าฉันจะอยู่

มีชั้นต่างๆ ในร่างกายนี้
เซ็กส์ดั้งเดิมและความอับอายดั้งเดิม
พวกเขาบอกฉันว่าฉันควรปกปิดมัน
ดังนั้นฉันจึงไปทางอื่น

ฉันพยายามที่จะครอบครองพลังของฉัน
ฉันยังคงพยายามหาทางออก
และอย่างน้อยมันก็ให้หนังสือพิมพ์
มีบางอย่างที่พวกเขาสามารถเขียนถึง

และ โอ้ นั่นแหละคือโลกที่เราอาศัยอยู่
พวกผู้ชายเก่าถือไพ่ทั้งหมดและพวกเขาไม่ได้เล่นจิน
และคุณกล้าเรียกฉันว่าบ้า คุณเคยมองไปรอบๆ ที่นี่ไหม?

ฉันควรเดินจากไป
โอ้ ฉันควรเดินจากไป
แต่ฉันคิดว่าฉันจะอยู่

ดังนั้น คนบ้าอยู่ในเก้าอี้ใหญ่
และหัวใจของเขาเป็นห้องนิรภัยเหล็ก
เขาบอกว่า "ถ้าคุณไม่สามารถทำให้จบได้ที่รัก
มันต้องเป็นความผิดของคุณ"

เราทุกคนมุ่งเน้นไปที่ผู้ชนะ
และถูกแสงของพวกเขาทำให้ตาบอด
บางทีการดูแลกันและกัน
มันเก่าเกินไปในปี 1969

แต่โอ้ นั่นแหละคือโลกที่เราอาศัยอยู่
พวกผู้ชายเก่าถือไพ่ทั้งหมดและพวกเขาไม่ได้เล่นจิน
และคุณกล้าเรียกฉันว่าบ้า คุณเคยมองไปรอบๆ ที่นี่ไหม?

ฉันควรเดินจากไป
โอ้ ฉันควรเดินจากไป
แต่ฉันคิดว่าฉันจะอยู่

ใช่ ฉันคิดว่าฉันจะอยู่
ฉันไม่สามารถเดินจากไปได้

ดังนั้น ฉันคิดว่าฉันจะอยู่
ฉันไม่สามารถเดินจากไปได้

VIEW ORIGINAL LYRICS