ฉันไม่ต้องการสิ่งดีๆ จากนายเพื่อน, นายทำให้ฉันบ้าคลั่ง
ฉันขับรถวนไปวนมาในโปโล, เพื่อสงบสติอารมณ์, มันมากเกินไป
ฉันจะอายุมากขึ้นเหมือนเรโนด์, ภายใต้สัญลักษณ์หกเหลี่ยม
ไม่ใช่สิ่งที่เราทำดีที่สุด ฉันรับรอง, น้ำตาไหลต่อหน้ากำแพง
กำปั้นเปื้อนเลือด, เพราะชีวิตมันยาก
แต่ชีวิตมันสวยงาม, มันดีกว่าเมื่อมันบริสุทธิ์
ฉันเสพยาเร็วเกินไป, ฉันไม่ได้เริ่มใหม่
ฉันพูดว่า "ใครผิด?" มันเป็นความผิดของฉัน, ฉันรู้
พวกเขาทิ้งฉัน, ฉันลุกขึ้นมาเอง
จมอยู่ใต้ WeTransfer, ฉันดื่มแก้วสุดท้าย
นานมาแล้ว, เสียงเพลงเล่นฉันหลบหนี
นายมีเส้นโค้งของบรรยากาศ, จับฉันไว้ฉันหลงทาง
อา นายต้องการข่าว? เปิดวิทยุ
พระเจ้าเธอสวยมาก, จริงๆ แล้วฉันไม่สมควรได้รับเธอมากนัก
ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำไม่เป็นมืออาชีพ, แต่ฉันไม่เคยได้ประโยชน์
ฉันยังคงทำต่อไปเมื่อมันไม่สนุก, เข้าสู่ชีวิตนายโดยไม่มีตั๋ว
ไปงานปาร์ตี้ของนายโดยไม่มีไฟแช็ก, ทุกอย่างพังทลายไม่เป็นไร
ฉันมีเทคนิคที่ไม่สามารถเอาชนะได้, กระป๋องและ Kalash
ดึงกระดิ่งงู, สติกเกอร์บนใบหน้า
พวกเขาเป็นเพื่อนของเราไม่ใช่คนรับใช้, มันเป็นเรื่องจริง, ไม่ใช่หนัง
ให้ทุกอย่างในไตรมาสสุดท้าย, ทำไมเวลาถึงน่าเกลียดจัง
แต่ฉันยังคงพร้อมเสมอ, ทำไมมันไม่ตอบสนอง
เอาล่ะพอแล้ว, ปล่อยฉันไป, ฉันจะไม่ให้นายอ่านบันทึกของฉัน
ฉันหายไปทุกหกเดือนใต้ฝน, รู้สึกไม่ดีในรองเท้าของฉัน

ฉันยอมรับผลกระทบ, ฉันยอมรับโชคชะตา
ฉันไม่บ้าแต่ฉันไม่แน่ใจ
ตอนนี้ฉันเสียหลักในปัญหา
ฉันวิ่งตามความภาคภูมิใจของนาย
เปล่าประโยชน์, เปล่าประโยชน์, เปล่งประกายเหมือน Philippe Plein, Plein, Plein
หรือเหมือนแอ่งน้ำใต้โคมไฟ
ถึงจุดที่เราไม่สามารถแพ้ได้อีก
จมอยู่ในสระใหญ่, แฟน
ของสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้, กอดแน่น, มือเล็กๆ เหล่านี้
อีกความพยายามหนึ่ง, ฉันอยู่ลึกสุดฉันได้ทำรูปแบบ
คำสาป, โชคร้ายติดอยู่ในร่างกายที่ไม่ดี
นายสัมผัสนิดหน่อย, นิดหน่อยและอีกครั้ง
ทำไมไม่เป็นไปตามมาตรฐาน? นายให้ฉันแล้วนายก็เอาไป
ในถนนมันมีกลิ่นความตาย, อย่าพึ่งพาฉันอีกต่อไปเพื่อให้ฉันพานายไป
เพื่อให้ฉันห่มผ้าให้นาย
เพื่อให้ฉันเปิดประตู
ในหัวของฉันมันยุ่งเหยิง

ฉันเดินด้วยท่าทางน่าสงสัย, ยิงที่ข้อตกลงพร้อมตะโกน "Boma-Bomaye"
ส่งทุกอย่างขึ้นฟ้า, ฉันชอบ, แต่ฉันถูกมัดกับราง-ราง, โอ้ลา-โอ้ลา เอ้-เอ้
ไม่อยู่ด้วยท่าทางน่าสงสัย, ยิงที่ข้อตกลงพร้อมตะโกน "Boma-Bomaye"
ส่งทุกอย่างขึ้นฟ้า, ฉันชอบ, แต่ฉันถูกมัดกับราง-ราง, โอ้ลา-โอ้ลา เอ้-เอ้

สวัสดี มันเป็นยังไงบ้าง? ฉันทำใหม่ทุกอย่าง, ฉันทำวิทยาศาสตร์ใหม่
เดินเล่น, ในเมือง, ไม่ไกลจากไตใกล้กับสะโพก
ไกลจากปัญหาของฝรั่งเศส, ฝรั่งเศส-ฝรั่งเศส, นายไม่เป็นอิสระ, นายแค่พักร้อน
นับด้วยนิ้วของนายไม่ใช่ด้วยโชค, ตรงไปหัวก้มพุ่ง, พุ่ง, พุ่ง
มองว่างเปล่าและคิ้วขมวด, ฉันเหมือนนาย, นายฉันรู้สึกโดดเดี่ยว
ลึกสุดในเหวเหมือนฉันมีเท้า, ฉันเหมือนนาย, นายฉันรู้สึกโดดเดี่ยว
เหมือนนาย, นายฉันรู้สึกสกปรก
ไร้เหตุผลเหมือนการเสพติดของฉัน, อย่างไรไม่ใช่ทุกอย่าง, ไม่ต้องห่วงฉันไม่ได้คาดหวังคำตอบ

ฉันยอมรับผลกระทบ, ฉันยอมรับโชคชะตา
ฉันไม่บ้าแต่ฉันไม่แน่ใจ
ตอนนี้ฉันเสียหลักในปัญหา
ฉันวิ่งตามความภาคภูมิใจของนาย
เปล่าประโยชน์, เปล่าประโยชน์, เปล่งประกายเหมือน Philippe Plein, Plein, Plein
หรือเหมือนแอ่งน้ำใต้โคมไฟ
ถึงจุดที่เราไม่สามารถแพ้ได้อีก
จมอยู่ในสระใหญ่, แฟน
ของสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้, กอดแน่น, มือเล็กๆ เหล่านี้
อีกความพยายามหนึ่ง, ฉันอยู่ลึกสุดฉันได้ทำรูปแบบ
คำสาป, โชคร้ายติดอยู่ในร่างกายที่ไม่ดี
นายสัมผัสนิดหน่อย, นิดหน่อยและอีกครั้ง
ทำไมไม่เป็นไปตามมาตรฐาน? นายให้ฉันแล้วนายก็เอาไป
ในถนนมันมีกลิ่นความตาย, อย่าพึ่งพาฉันอีกต่อไปเพื่อให้ฉันพานายไป
เพื่อให้ฉันห่มผ้าให้นาย
เพื่อให้ฉันเปิดประตู
ในหัวของฉันมันยุ่งเหยิง

ฉันเดินด้วยท่าทางน่าสงสัย, ยิงที่ข้อตกลงพร้อมตะโกน "Boma-Bomaye"
ส่งทุกอย่างขึ้นฟ้า, ฉันชอบ, แต่ฉันถูกมัดกับราง-ราง, โอ้ลา-โอ้ลา เอ้-เอ้
ไม่อยู่ด้วยท่าทางน่าสงสัย, ยิงที่ข้อตกลงพร้อมตะโกน "Boma-Bomaye"
ส่งทุกอย่างขึ้นฟ้า, ฉันชอบ, แต่ฉันถูกมัดกับราง-ราง, โอ้ลา-โอ้ลา เอ้-เอ้

VIEW ORIGINAL LYRICS