ฉันตื่นขึ้นเมื่อแสงสลัว
ฉันเหมือนตายตอนรุ่งสาง, เต้นรำกับเพลงเดิมเหมือนหุ่นยนต์
เราผ่านจากวันหนึ่งไปอีกวันด้วยรอยยิ้มสีเหลือง
เราทิ้งความฝันลงน้ำค้นหาเส้นทางที่ถูกต้อง
ฮัลโหล, ที่นี่คือสวนสัตว์, นรกที่ผู้ชายแยกตัวเพื่อร้องไห้
ขังตัวเอง, เราเป็นเด็กที่กลัวความตายโดยไม่มีเสื้อกั๊ก
ฉันอ้างความบ้า, ฉันรู้สึกเหมือนระเบิดที่ไม่มีตัวจุด
ต้องอ่านระหว่างบรรทัด, ต้องกัดชีวิต, ไม่ใช่แค่สัมผัส
ห่างไกลจากมาตรฐาน, เราเติบโตขึ้นโดยเชื่อว่าเราจะเป็นนิรันดร์
เราไม่มีน้ำมูกอีกแล้ว, ถนนไม่อบอุ่นเหมือนก่อน
พวกผู้ชายเจ็บปวด, ทหารล้มลง, ไม่มีใครหนีจากกฎ
ที่ห้องเก็บศพ, ฉันรอขั้นตอนต่อไป
ที่หยุด, หัวใจของเรากลับมาเต้นเมื่อมีชื่อขาดหายไป
และมันทิ้งรอย, เราเป็นเพื่อนก่อนแร็พ, ค่ายเพลง
ทุกคนในสลัม, ซุปเปอร์สตาร์ที่ประกาศตัวเอง
หน้าตาในเครื่องหนีบ, นักโทษที่ตั้งโปรแกรมตัวเอง
แม้จะตื่นเช้า, โลกไม่เป็นของคนอย่างเรา
วันหนึ่ง, ความตายจะห้าม, กลางคืนไม่ค่อยนำข่าวดี
มันเศร้า, เสียงร้องไห้, เปียโนกดดันฉัน, เพื่อน, บลูส์มีเสน่ห์ของมัน
คุณจากไปในวัยของพระคริสต์, หรือเกือบ
โชคชะตาโหดร้ายและฉันรีบมีชีวิต, ไม่มีอะไรที่สมเหตุสมผลมากกว่านี้
ก่อนที่โชคชะตาจะหักกิ่งก้านของต้นไม้ตระกูลของฉัน
เขาว่าคนที่ดีที่สุดจะจากไป, และคนที่เหลือจะทุกข์
เรารักกันแต่, โดยเฉพาะ, เราไม่พูด, หัวใจยังคงหูหนวก

ในสวนแห่งเงา, ที่ฉันสูญเสียร่องรอยของคุณ
ฉันต้องทำใจ, มีชีวิตก่อนที่จะยอมแพ้ที่ของฉัน
ในสวนแห่งเงา, เงา, เงา
ส่งขวดมาให้ฉันปล่อยจิบหนึ่ง, บนยางมะตอย, ท้องฟ้าคาย

ในสวนแห่งเงา, ที่ฉันสูญเสียร่องรอยของคุณ
ฉันต้องทำใจ, มีชีวิตก่อนที่จะยอมแพ้ที่ของฉัน
ในสวนแห่งเงา, เงา, เงา
ส่งขวดมาให้ฉันปล่อยจิบหนึ่ง, บนยางมะตอย, ท้องฟ้าคาย

เวลาที่เราผลาญจะไม่กลับมาเหมือนเวลาที่เราสูญเสียในสงครามเงียบเหล่านี้
เราเป็นเหยื่อ, ทุกที่เหมือนกันจาก ZAC ถึง La Muette
ฉันให้จิบหนึ่งกับคอนกรีตเพื่อระลึกถึงคุณ
ฉันถูกหล่อหลอมในสีเทาของหลุมศพ, บางครั้ง, จิตวิญญาณของฉันเป็นสีดำ
ในทุกโทน, ฉันอยู่ในอ่างอาบน้ำและพูดกับคนในกระจก
ไม่มีอะไรอยู่ใต้ฟัน, ชีวิตจืดชืด, นังตัวร้าย
ฉันเขียนสิ่งที่ทรมานฉันในไมโครโฟน, ฉันต้องทิ้งร่องรอยของฉัน
ไม่มีที่สำหรับการหลอกลวง, ห้าหมื่นซีดีผ่านไป
สำหรับทุกสิ่งที่เราไม่ได้ทำที่นี่, ทุกสิ่งที่เราไม่ได้พูด
สมบูรณ์แบบ, ฉันห่างไกลจากมัน, ในสวรรค์, เก็บที่ให้ฉัน, สำหรับความเจ็บปวดของฉัน
ฉันมีจดหมายมากมาย, เพื่อน, มันตายแล้ว, ไม่มีสีในพาเลตต์
เพื่อน, คำพูดของฉันทำให้เลือดเย็น
เปียโนเชื่อมต่อ, ถ่ายทอดสด, เราไม่ต้องการตัวอย่าง
บนธนบัตรสีม่วง, ฉันเขียนข้อความนี้เพื่อให้มันอยู่รอดเรา
ก่อนที่จะแก่และตาย, เราต้องมีชีวิต
เราต้องเลี้ยวขวา, ห่างไกลจากสิ่งที่แย่ที่สุด
ชีวิตมีรสชาติดีกว่าเมื่อเราสั่นสะเทือน
เราเป็นแขกที่นี่, ฟังแค่ผู้ต้องขัง
ทันทีที่เรามุ่งสู่จุดสูงสุด, พื้นดินจะดึงเรากลับ
ฉันชำระยอด, โชคชะตาเปิดกับดัก, และมันคือโลงศพของคุณที่เรายึด
กลไกเดิม, มีงูเท่าไหร่ในงานศพของฉัน?
มีคนรอให้เราลื่นเท่าไหร่, ฉันเป็นจริงทั้งหมด
ลูกชายกลายเป็นพ่อ, และฉันเข้าใจพ่อของฉันมากขึ้น
ไม่มีพ่อที่สมบูรณ์แบบ, ใครทำได้มากกว่าทำได้น้อยกว่า
ฉันมีความทรงจำที่ติดอยู่ในสมอง, เจอกันพรุ่งนี้
ฉันทำอะไรไม่ได้โดยไม่มีเมโทรโนม, ฉันรักษาจังหวะ
การยอมรับความพ่ายแพ้คือการเป็นผู้ชาย, มันบังคับ
พักผ่อนอย่างสงบพ่อ, เราดูแลแม่
ในขณะที่แร้งเฝ้าดูฉันเหมือนซากศพ
ฉันมีความทรงจำในมุมหนึ่งของหัว, ห้องนิรภัยของฉัน
เราอาจจะเจอกันอีกครั้ง, วันหนึ่ง, ถ้าฉันผ่านประตู

ในสวนแห่งเงา, ที่ฉันสูญเสียร่องรอยของคุณ
ฉันต้องทำใจ, มีชีวิตก่อนที่จะยอมแพ้ที่ของฉัน
ในสวนแห่งเงา, เงา, เงา
ส่งขวดมาให้ฉันปล่อยจิบหนึ่ง, บนยางมะตอย, ท้องฟ้าคาย

ในสวนแห่งเงา, ที่ฉันสูญเสียร่องรอยของคุณ
ฉันต้องทำใจ, มีชีวิตก่อนที่จะยอมแพ้ที่ของฉัน
ในสวนแห่งเงา, เงา, เงา
ส่งขวดมาให้ฉันปล่อยจิบหนึ่ง, บนยางมะตอย, ท้องฟ้าคาย

VIEW ORIGINAL LYRICS