หนึ่ง-สอง-สาม-สี่-ห้า-หก-เจ็ด-แปด-เก้า
มีสิบสิ่งที่คุณต้องรู้ (หมายเลขหนึ่ง!)

เราพายเรือข้ามแม่น้ำฮัดสันในยามรุ่งอรุณ
เพื่อนของฉัน, วิลเลียม พี. แวน เนส ลงชื่อเป็นผู้ช่วยของฉัน (หมายเลขสอง!)

แฮมิลตันมาถึงพร้อมกับทีมของเขา
นาธาเนียล เพนเดิลตัน และหมอที่เขารู้จัก (หมายเลขสาม!)

ฉันดูแฮมิลตันตรวจสอบภูมิประเทศ
ฉันหวังว่าฉันจะบอกคุณได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในสมองของเขา
ชายคนนี้ได้ทำลายการแสวงหาทางการเมืองของฉัน!
ข้อพิพาทส่วนใหญ่ตายและไม่มีใครยิง (หมายเลขสี่!)

แฮมิลตันดึงตำแหน่งแรก
ดูเหมือนคนที่มีภารกิจ
นี่คือทหารที่มีความสามารถในการยิงแม่น
หมอหันหลังเพื่อให้เขามีข้อแก้ตัว (ห้า!)

ตอนนั้นฉันไม่รู้
แต่เรายืนอยู่ใกล้จุดที่ลูกชายของฉัน (ของคุณ) ตาย, นั่นใช่ไหม? (หก!)
เขาตรวจสอบปืนของเขาอย่างละเอียด?
ฉันดูเขาจัดการกับไกปืนอย่างเป็นระบบ

(เจ็ด!) เวลาสารภาพ? นี่คือสิ่งที่ฉันมี
เพื่อนทหารของฉันจะบอกคุณว่าฉันยิงไม่แม่น (หมายเลขแปด!)
โอกาสสุดท้ายของคุณในการเจรจา
ส่งตัวแทนของคุณมา, ดูว่าพวกเขาสามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้หรือไม่

พวกเขาจะไม่สอนคุณเรื่องนี้ในชั้นเรียน
แต่ลองค้นหาดู, แฮมิลตันสวมแว่นตา
ทำไม? ถ้าไม่ใช่เพื่อเล็งอย่างแม่นยำ?
มันคือเขาหรือฉัน, โลกจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ฉันมีความคิดเดียวก่อนการสังหาร
ชายคนนี้จะไม่ทำให้ลูกสาวของฉันเป็นเด็กกำพร้า (หมายเลขเก้า!)

มองเขาในตา, เล็งไม่สูงเกินไป
รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่คุณต้องการ
แล้วนับ (หนึ่ง-สอง-สาม-สี่-ห้า-หก-เจ็ด-แปด-เก้า, สิบก้าว, ยิง!)

ฉันจินตนาการถึงความตายมากจนมันรู้สึกเหมือนความทรงจำ
นี่คือที่ที่มันพาฉันมา, ยืนอยู่, หลายฟุตข้างหน้าฉัน?
ฉันเห็นมันมา, ฉันจะวิ่งหรือยิงปืนหรือปล่อยให้มันเป็น?
ไม่มีจังหวะ, ไม่มีทำนอง
เบอร์, เพื่อนคนแรกของฉัน, ศัตรูของฉัน
บางทีอาจเป็นใบหน้าสุดท้ายที่ฉันจะเห็น
ถ้าฉันทิ้งโอกาสนี้, นี่คือวิธีที่คุณจะจดจำฉัน?
ถ้ากระสุนนี้คือมรดกของฉัน?

มรดก, มรดกคืออะไร?
มันคือการปลูกเมล็ดในสวนที่คุณไม่เคยได้เห็น
ฉันเขียนบันทึกบางอย่างในตอนต้นของเพลงที่ใครบางคนจะร้องให้ฉัน
อเมริกา, คุณคือซิมโฟนีที่ยังไม่เสร็จ, คุณเรียกหาฉัน
คุณให้ฉันสร้างความแตกต่าง, สถานที่ที่แม้แต่ผู้อพยพกำพร้า
สามารถทิ้งรอยนิ้วมือและลุกขึ้น
ฉันกำลังหมดเวลา, ฉันกำลังวิ่ง, และเวลาของฉันหมดแล้ว
ตื่นขึ้น, ลืมตาขึ้น
ฉันเห็นแวบหนึ่งของอีกฝั่ง
ลอเรนส์นำคอรัสทหารในอีกฝั่ง
ลูกชายของฉันอยู่ในอีกฝั่ง
เขาอยู่กับแม่ของฉันในอีกฝั่ง
วอชิงตันกำลังดูจากอีกฝั่ง
สอนฉันวิธีบอกลา
ลุกขึ้น, ลุกขึ้น, ลุกขึ้น, เอลิซ่า!

ที่รัก, ใช้เวลาของคุณ
ฉันจะพบคุณในอีกฝั่ง
ยกแก้วเพื่อเสรีภาพ

(เขาเล็งปืนไปที่ท้องฟ้า) รอ!

ฉันยิงเขาตรงระหว่างซี่โครง
ฉันเดินไปหาเขา, แต่ฉันถูกพาออกไป
พวกเขาพายเรือเขากลับข้ามแม่น้ำฮัดสัน
ฉันดื่ม

(อา, อา, อา)
ฉันได้ยินเสียงคร่ำครวญในถนน (อา, อา, อา)
มีคนบอกฉัน, "คุณควรซ่อนตัว" (อา, อา, อา)
พวกเขาบอกว่าแองเจลิกาและเอลิซ่า
อยู่ข้างเขาเมื่อเขาตาย
ความตายไม่เลือกปฏิบัติ
ระหว่างคนบาปและนักบุญ, มันเอาและเอาและเอา
ประวัติศาสตร์ลบล้าง, ในทุกภาพที่มันวาด
มันวาดฉันและความผิดพลาดทั้งหมดของฉัน
เมื่ออเล็กซานเดอร์เล็งไปที่ท้องฟ้า
เขาอาจเป็นคนแรกที่ตาย
แต่ฉันคือคนที่จ่ายราคา

ฉันรอดชีวิต, แต่ฉันจ่ายราคา

ตอนนี้ฉันคือวายร้ายในประวัติศาสตร์ของคุณ
ฉันยังเด็กและตาบอดเกินไปที่จะเห็น
ฉันควรรู้
ฉันควรรู้ว่าโลกกว้างพอสำหรับทั้งแฮมิลตันและฉัน
โลกกว้างพอสำหรับทั้งแฮมิลตันและฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS