เมานิดหน่อย ฉันเดินเตร่
บนเส้นทางของรถไฟใต้ดิน
พลบค่ำไม่มีฮีโร่
ความเหงาในกระจกหลัง
ฉันดับบุหรี่ของฉัน
บนหัวใจของเขาวงกต
ตาเบลอ
ฉันยิงพวกเขา
เมานิดหน่อยไม่มีหมายเลขประจำตัว
ฉันล่องลอยในคืนมืด
ฉันบริโภคความสุข
ที่ฉันสูญเสียโดยไม่รู้ตัว
ฉันเวียนหัวเมื่อฉันโยกตัว
ฉันยิ้มยกเว้นวันอาทิตย์
หัวใจของฉันเหมือนชิงช้า
ฉันผ่านจากฝันสู่ฝันร้าย

ความหวังของฉันพังทลาย
วัยรุ่นโจรสลัด
บนชายหาดของยางมะตอย
ทุกคืนฉันหลบหนี
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง

ฉันไม่ฟังเสือดาวเหล่านั้นอีกต่อไป
ที่เล่าเรื่องให้ฉันฟัง
ภายใต้เสื้อคลุมของนักขี่มอเตอร์ไซค์
พิงบาร์
ฉันดับอีโก้ของพวกเขา
ฉันไม่ชอบสายตาของพวกเขาอีกต่อไป
หัวใจของฉันเหมือนชิงช้า
ฉันผ่านจากฝันสู่ฝันร้าย

ความหวังของฉันพังทลาย
วัยรุ่นโจรสลัด
บนชายหาดของยางมะตอย
ทุกคืนฉันหลบหนี
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง

ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง

ฉันเบื่อในความรอคอย
ฉันทำลายสิ่งที่ล่อลวงฉัน
ฉันเป็นเพียงเด็กสาวในวัยของฉัน
ที่ลื่นไถลลงจากเนิน
ฉันมีเพียงตาข้างเดียวในรอยแยก
ฉันมีเพียงนิ้วเดียวบนขมับ
และถ้าฉันพลาดโค้ง
จงจารึกชื่อของฉันในรายชื่อผู้หายไป

ความหวังของฉันพังทลาย
วัยรุ่นโจรสลัด
บนชายหาดของยางมะตอย
ทุกคืนฉันหลบหนี
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง

ความหวังของฉันพังทลาย
วัยรุ่นโจรสลัด
บนชายหาดของยางมะตอย
ทุกคืนฉันหลบหนี
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง
ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง, ฉันเดินทาง

VIEW ORIGINAL LYRICS