ในกลางดึก
ฉันได้ยินเสียงหมาป่าร้องในทุ่งข้าวโพด
มองขึ้นไปที่ดวงจันทร์ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร
ท้องฟ้าที่ฉันนอนอยู่ใต้
ในตาพายุเฮอริเคน
เมื่อฉันมีเท้าข้างหนึ่งในหลุมศพ
ฉันจะขุดรองเท้าบู๊ตของฉันลงในดิน
และเผชิญหน้ากับฟ้าร้องที่กลิ้งมา

ฉันเป็นห้าชั่วอายุคนที่สร้างเส้นทาง
ผ่านหุบเขาลวดหนามและทุ่งหญ้าที่รก
ฉันเดินเท้าเปล่าและขี่ม้าเปล่าและเกิดมาแข็งแกร่งเหมือนตะปู
โอ้
ฉันเป็นสี่ในห้าของความบ้าบิ่นและหนึ่งในห้าของแจ็ค
ฉันผลักดันเหมือนดอกเดซี่ผ่านรอยแตกของทางเท้าเก่า
ใช่ ความบ้าของฉันยังคงดำเนินไปตามเส้นทางของมัน
กับดอกไม้ป่าและม้าป่า

มันอยู่ในน้ำในเส้นเลือดของฉัน
ขนมปังจากสวรรค์ตกลงมาเหมือนฝน
ดังนั้นฉันได้รับการดูแลไม่ว่าจะอย่างไร
สร้างบางสิ่งจากสิ่งที่ฉันเป็น
จนกว่าฉันจะขึ้นรถไฟแห่งความรุ่งโรจน์

ฉันเป็นห้าชั่วอายุคนที่สร้างเส้นทาง
ผ่านหุบเขาลวดหนามและทุ่งหญ้าที่รก
ฉันเดินเท้าเปล่าและขี่ม้าเปล่าและเกิดมาแข็งแกร่งเหมือนตะปู
โอ้
ฉันเป็นสี่ในห้าของความบ้าบิ่นและหนึ่งในห้าของแจ็ค
ฉันผลักดันเหมือนดอกเดซี่ผ่านรอยแตกของทางเท้าเก่า
ใช่ ความบ้าของฉันยังคงดำเนินไปตามเส้นทางของมัน
กับดอกไม้ป่าและม้าป่า

ฉันเป็นห้าชั่วอายุคนที่สร้างเส้นทาง
ผ่านหุบเขาลวดหนามและทุ่งหญ้าที่รก
ฉันเดินเท้าเปล่าและขี่ม้าเปล่าและเกิดมาแข็งแกร่งเหมือนตะปู
โอ้
ฉันเป็นสี่ในห้าของความบ้าบิ่นและหนึ่งในห้าของแจ็ค
ฉันผลักดันเหมือนดอกเดซี่ผ่านรอยแตกของทางเท้าเก่า
ใช่ ความบ้าของฉันยังคงดำเนินไปตามเส้นทางของมัน
กับดอกไม้ป่าและม้าป่า

ใช่ ความบ้าของฉันยังคงดำเนินไปตามเส้นทางของมัน
กับดอกไม้ป่าและม้าป่า
ดอกไม้ป่าและม้าป่า

VIEW ORIGINAL LYRICS