ทุกคนจากไปแล้ว
เธอยืนอยู่
ข้างเตียงของฉัน พยายามที่จะเข้าใจ
เธอเขย่งเท้า วางที่ขมับของฉัน
พลาสเตอร์ที่เธอชอบที่สุด เพื่อให้ฉันหายดี
แต่ลูกน้อยของฉัน ครั้งนี้ฉันกลัวว่า พลังของเธอจะไม่พอ
เธอต้องเข้มแข็ง
ลูกน้อยผู้กล้าหาญของฉัน
เธอต้องพยายามยิ้ม
เพราะตราบใดที่เธอไม่ลืมฉัน ฉันก็ยังไม่ได้จากไปทั้งหมด
ตราบใดที่เธอจำฉันได้ ฉันจะอยู่ที่ที่เธออยู่
และแม้ว่าเวลาจะผ่านไปจนหิมะขาวปกคลุมท้องฟ้า
เธอจะเป็นลูกน้อยของฉันเสมอ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน

ฉันจากไปอย่างสงบ ไม่กลัวที่จะจากไป
ฉันรู้ว่าเทวดามีจริง เมื่อฉันเห็นเธอ
ถ้ามีคืนที่ไม่มีดาว ถ้าเธอหนาวเมื่อหลับ
ถ้าเธอต้องการให้ใครห่มผ้า คิดถึงฉัน
อย่าร้องไห้ที่รัก ฉันไม่ชอบเห็นเธอเศร้า
เธอจะทำให้ฉันร้องไห้ไปกับเธอ
คิดถึงตอนที่เราชนะมอนสเตอร์ในตู้เสื้อผ้า
จำไว้ว่าพลังอยู่ในตัวเธอ
เพราะตราบใดที่เธอไม่ลืมฉัน ฉันก็ยังไม่ได้จากไปทั้งหมด
ตราบใดที่เธอจำฉันได้ ฉันจะอยู่ที่ที่เธออยู่ และแม้ว่า
เวลาจะผ่านไปจนหิมะขาวปกคลุมท้องฟ้า
เธอจะเป็นลูกน้อยของฉันเสมอ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
เพราะตราบใดที่เธอไม่ลืมฉัน ฉันก็ยังไม่ได้จากไปทั้งหมด
ตราบใดที่เธอจำฉันได้ ฉันจะอยู่ที่ที่เธออยู่ และแม้ว่า
เวลาจะผ่านไปจนหิมะขาวปกคลุมท้องฟ้า

เธอจะเป็นลูกน้อยของฉันเสมอ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
เธอจะเป็นลูกน้อยของฉันเสมอ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน

VIEW ORIGINAL LYRICS