มาสายวันที่ 28
และมองนาฬิกาด้วยความกังวล
ฝนเริ่มตกกับฉัน
ในวันที่แดดจ้า

จากระยะไกลปรากฏความทรงจำของความรัก
เขาไม่เห็นฉัน เดินอย่างเหม่อลอย
มันผ่านไปนานแล้ว
ฉันเริ่มนึกถึงและเดินเล่น
ในใจของฉันและพบ
มุมนั้นที่ฉันทิ้งเธอไว้
ที่ที่ฉันเก็บช่วงเวลาที่ไม่ลืม

ฉันฟื้นคืนคืนนั้นที่
เราลืมสิ่งอื่น
ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดงเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น
เราเห็นการหาว
เขาหายไปในหมู่คน
ฉันก็หลงทางเช่นกัน
วันที่ 28 ได้ผ่านไปแล้ว ความทรงจำของเมื่อวาน

ฉันเริ่มนึกถึง
และเดินเล่น
ในใจของฉันและพบ
มุมนั้นที่ฉันทิ้งเธอไว้
ที่ที่ฉันเก็บช่วงเวลาที่ไม่ลืม
ถ้าฉันอยากรู้ ถ้าเธอก็เช่นกัน
จำอะไรบางอย่างจากร้านกาแฟนั้นได้
บางครั้งฉันรอโดยไม่เข้าใจว่าทำไม
และเดินเล่น
ในใจของฉันและพบ
มุมนั้นที่ฉันทิ้งเธอไว้
ที่ที่ฉันเก็บช่วงเวลาที่ไม่ลืม

VIEW ORIGINAL LYRICS