ท้องฟ้ามืดครึ้ม เมฆร้องไห้
ความกังวลของเรามีชีวิตขึ้นมา
ที่ซึ่งความหวังของเราตาย
เราหลับไปเล็กน้อย ถูกพรากจากพื้นที่กว้างใหญ่
และบทสนทนาของเราจบลงด้วยเศษซากกระจกพลาสติก

เรารักกันด้วยความเกียจคร้านหรือเปล่า?
สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ ตอนนี้เราปลอบใจกันโดยไม่มีการสัมผัส
ความรักที่ไม่มีหลักฐาน ความรักปลอม ความรักออนไลน์
เร็วๆ นี้พวกเขาจะต้องการส่งมอบความสุขถึงบ้าน
เครือข่ายสังคมโดยไม่มีการพบเจอ
ต่อสู้ด้วยการคลิก ด่าทอโดยไม่ต้องรับผิดชอบ
สงครามไม่มีศัตรู ดังนั้นสงครามไม่มีการพักรบ
ใบหน้าที่ถูกปิดบัง เราต้องอ่านจากความฝันของเรา
เราจะให้อะไรเพื่อการเดินเล่นง่ายๆ
รู้ไหม? บางทีเราอาจจะตายเพื่อการกอดง่ายๆ
เราจบลงด้วยการจ่ายสำหรับความเกินเลยของเรา
นี่คือจุดจบของโลกที่เรารู้จัก

มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต
มันบ้าจริงๆ ที่ความตายทำให้พวกเขาอยาก
มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต
มันบ้าจริงๆ ที่ความตายทำให้พวกเขาอยากมีชีวิต

ความสุขที่นี่ไม่เคยได้มาอย่างแท้จริง
เรารู้ว่ามันอยู่ที่นั่น เมื่อมันจากไป
แทนที่จะสร้างสะพาน
เราชอบวาดเส้นแบ่งเขต
ความกลัวมีเหตุผลน้อยมาก
มันเป็นความรู้สึกที่เป็นอุปสรรค
เราไม่ได้เลือกความตายของเรา แต่ลึกๆ แล้ว
เรามีอะไรถ้าชีวิตของเราหลุดมือไป?
เวลาคือทองคำ แต่
การถูกพรากจากเวลา ทุกวินาทีหลุดมือไป
สำหรับทุกอารมณ์ มีอีโมจิ มีแอปพลิเคชัน
ลึกๆ แล้ว สิ่งที่พวกเขาต้องการคือมนุษยชาติ
ที่มนุษย์เป็นเพียงตัวเลือก
ความตื่นตระหนกที่โดดเดี่ยว แม้แต่ตัวตลกก็เศร้า
ไม่มีความเสี่ยงเป็นศูนย์ เพราะชีวิตคือความเสี่ยง
อาการเมาค้างตอนตื่นเพราะความกลัวทำให้พวกเขามึนเมา
มันบ้าจริงๆ ที่ความตายทำให้พวกเขาอยากมีชีวิต

มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต
มันบ้าจริงๆ ที่ความตายทำให้พวกเขาอยากมีชีวิต
มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต
มันบ้าจริงๆ ที่ความตายทำให้พวกเขาอยากมีชีวิต
มีชีวิต มีชีวิต มีชีวิต

VIEW ORIGINAL LYRICS