ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

ฉันได้เห็นตัวเลข, คนตายที่ไม่มีชื่อ
ความจริงอยู่ในแนวหน้า
ฉันได้เห็นการเนรเทศที่ไม่มีจุดหมาย
ใช้ชีวิตคุกเข่า, ตายอย่างไร้เกียรติ
เมื่อโลกปิดปากเงียบ
และพวกเขาปิดประตูใส่หน้าเธอ
แม้แต่ตัวตลกก็สูญเสียรอยยิ้ม
พวกเขาพบเหตุผลนับพันที่จะตาย

ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

เมื่อความยุติธรรมเล่นบทขี้อาย
และความรักต้องพบกับความเศร้าโศก
เราสร้างความสุขแบบผสมผสาน
เรามีเป็นล้านคนที่รู้สึกโดดเดี่ยว
โรงพยาบาลกลายเป็นสุสาน
เลือดทำให้แม่น้ำแดง
ฉันได้เห็นสันติภาพบนเปลหาม
ใบหน้าขาวซีดด้วยฝุ่น
สูญหายในหลุมศพรวม
เหตุผลไม่พบเวทีอีกต่อไป
ฉันได้เห็นเลือดบนพิราบ
ได้ยินคำว่าฉันรักเธอใต้สะพาน

ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้กาซา (ความจริงอยู่ในแนวหน้า)
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
(และเธอ) และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้โกมา (โรงพยาบาลกลายเป็นสุสาน)
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน (เลือดทำให้แม่น้ำแดง)
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
(และเธอ) และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

ดวงอาทิตย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
ดวงจันทร์ได้ซุกตัวในอ้อมแขนของมัน
ดวงดาวได้สูญเสียประกายของมัน
(และเธอ) และเธอก็ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง

VIEW ORIGINAL LYRICS