ฉันใช้ชีวิตอยู่ในหัวใจ
ของนาฬิกาที่หยุดเดิน
เวลาบินหายไป
หยุดไหล
วันเวลาผ่านไปเหมือนน้ำ
ที่เท้าของฉัน, ไม่เคลื่อนไหว
ล้อฟันเฟืองขนาดใหญ่
ดูเหมือนจะมองฉัน

ความรัก
ดำเนินไปตามทางของมัน
และทางของวันนี้คือ
อาจารย์กล่าวว่า "รักกัน"

แม่น้ำร้องเพลงเมื่อฉันร้องเพลง
กลางคืนจะยาวนานขึ้น
ที่ก้นหุบเขา
ที่ซึ่งวันได้จากไป
สิงโตนอนอยู่ที่เท้าของฉัน
ใกล้กองไฟ, นอนยาว
ใกล้หมาป่าเดียวดาย
ที่พวกเขารักเหมือนพี่น้อง

ความรัก
ดำเนินไปตามทางของมัน
และทางของวันนี้คือ
อาจารย์กล่าวว่า "หายใจ"

ไกลออกไปมีรถไฟผ่าน
ที่ไม่เคยพาฉันไป
ในสถานีที่ถูกลืม
ชีวิต, ความทรงจำ
รถไฟนี้ร้องเพลงอย่างไร้ประโยชน์
และฉันรู้ว่ามันนำไปที่ไหน
ในสถานีที่ถูกทิ้งร้าง
ร้องเพลงถึงอนาคตอีกแบบหนึ่ง

ความรัก
ดำเนินไปตามทางของมัน
และทางของวันนี้คือ
อาจารย์กล่าวว่า "อยู่ต่อไป"

ต้นหลิวไหลจากกิ่ง
ที่ค่อยๆ โค้งลง
ภายใต้แสงสว่างของท้องฟ้า
สะท้อนอย่างอ่อนโยน
ที่นี่บางครั้งดอกกุหลาบ
ดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
กระซิบถึงหัวใจ
แต่เฉพาะเมื่อมันกล้า
ไม่ต้องการสิ่งอื่นใด
เมื่อรอยฟกช้ำเงียบลง

อย่าคิดถึงสิ่งเหล่านั้นอีก
ที่นั่นที่คุณหยุดพัก
การเดินทางของคุณ
ทำให้คุณหนักขึ้น
นกแห่งสวรรค์
และทางของวันนี้คือ
"ไปหามันเถอะ"
"ไปหามันเถอะ"
"ไปหามันเถอะ"
"ไปหามันเถอะ"

VIEW ORIGINAL LYRICS