แผนของฉันเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
และมักจะไร้ความหมายเสมอ (ไร้ความหมาย, ไร้ความหมาย)
กลายเป็นเรื่องราวในอดีต
ก่อนที่จะมีอยู่จริง (มีอยู่จริง, มีอยู่จริง)
ฉันเห็นคนที่ทำผิดพลาด
ฉันเห็นคนที่เปลี่ยนแปลง
ฉันเห็นคนดีและคนร้ายที่ผสมกัน

เมื่อฉันถามว่า "ทำไม?"
พวกเขาบอกฉันว่ามันเป็นอย่างนั้น
แต่ฉันรู้ ฉันอยากรู้
ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น?

(ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น?)

หน้าตาที่บึ้งตึงของคนตรงข้าม
ฉันพูดรหัสผ่านของคุณ
ขอโทษที่ทำลายน้ำแข็ง
ฉันตรงไปตรงมาแต่นั่นคือวิธีคิดของฉัน
มีคนที่หัวเราะ
มีคนที่ร้องไห้
มีความรู้สึกที่กลับมาอีกครั้ง

เมื่อฉันถามว่า "ทำไม?"
พวกเขาบอกฉันว่ามันเป็นอย่างนั้น
แต่ฉันรู้ ฉันอยากรู้
ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น?

(และทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น?)
(และทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น?)
(และทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น?)

คำถามนี้ถ้าฉันถาม
ก็เพราะคุณไม่กล้าถาม
ความไม่สุภาพฉันควบคุม
เหมือนการทาเนยถั่วบนขนมปังของคุณ
อาหารค่ำครอบครัว, อาหารค่ำสังคม
ฉันถูกท่วมท้นด้วยความไม่พูด
ฉันเห็นคนนับพันล้าน
เดินตามทางของพวกเขาโดยไม่ถาม

VIEW ORIGINAL LYRICS