เก็บคำอธิษฐานทั้งหมดของคุณไว้
ฉันคิดว่าเราหลงทางในวันนี้
ไม่มีเช้าวันรุ่งขึ้น
ไม่มีใครอยู่รอบๆ ให้โทษ

ฉันไม่กลัวที่จะเลือดออก
แต่ฉันจะไม่ทำเพื่อคุณ
เราจะเริ่มท่ามกลางคนหน้าซื่อใจคด
ท่วงทำนองของเวลาของเรา

ดังนั้นบอกลาสู่โลก
เราคือคนตายที่เดินบนโลก

กรีดร้องให้สุดปอด
รอเสียงหัวเราะ
คุณไม่ต้องรอตลอดไป
นี่คือภัยพิบัติครั้งต่อไป

อะไรตัดสินเมื่อคุณแพ้สงคราม?
เมื่อคนแรกล้มลง
หรือเมื่อพวกเขาลบทุกอย่าง?

เราชาเกินกว่าจะรู้สึก
การล่มสลายเริ่มต้นที่นี่
กลั้นหายใจและว่ายน้ำ
ถูกกลืนโดยน้ำตาของชีวิต

ในช่วงเวลาของการเชื่อในสิ่งที่ไม่จริง
ไม่มีใครดูเหมือนจะสนใจจริงๆ
บางทีฉันควรสนใจน้อยลง
เพราะฉันก็จะตายเช่นกัน

ดังนั้นบอกลาสู่โลก
เราคือคนตายที่เดินบนโลก

กรีดร้องให้สุดปอด
รอเสียงหัวเราะ
คุณไม่ต้องรอตลอดไป
นี่คือภัยพิบัติครั้งต่อไป

อะไรจะทำให้เราตระหนัก
ยิ่งเรายั่วยุมากเท่าไหร่
ฤดูหนาวจะมาสองครั้ง?

เก็บคำอธิษฐานทั้งหมดของคุณไว้
ฉันคิดว่าเราหลงทางในวันนี้
ไม่มีเช้าวันรุ่งขึ้น
ไม่มีใครอยู่รอบๆ ให้โทษ

กรีดร้องให้สุดปอด
รอเสียงหัวเราะ
คุณไม่ต้องรอตลอดไป
นี่คือภัยพิบัติครั้งต่อไป

กรีดร้องให้สุดปอด
รอเสียงหัวเราะ
คุณไม่ต้องรอตลอดไป
นี่คือภัยพิบัติครั้งต่อไป

VIEW ORIGINAL LYRICS