เขากลับเข้าบ้านที่แสงวันเริ่มจางลง

เขานั่งอยู่ท้ายรถไฟใต้ดิน ที่ไม่มีใครมอง
ความเงียบที่หนักอึ้ง สามคนขึ้นมา ใบหน้าดูคุกคาม
"เอาล่ะ ถอดเสื้อออก เราติดมัน"
แต่เขาขอร้อง เริ่มร้องไห้ พ่อของเขาให้มันเป็นของขวัญคริสต์มาส
มันเปลี่ยนมือ
เขาพยายามบอกว่าพ่อแม่ของเขาไม่มีเงิน
แต่ในใจ ทุกคนไม่สนใจ
สามคนนั้น คนรอบข้างฟรีๆ ใบมีดมาอย่างฉับพลัน
มีด Opinel แทงเข้าไป สิบเซนติเมตรในท้อง
มันผ่านมาแล้วหนึ่งปี เขาจะอายุสิบหกปี
พ่อของเขาไม่เคยฟื้นตัวจริงๆ
เมื่อเขาเข้าห้องของเขา ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ของเล่น หนังสือ แต่กำแพงดูเศร้า
ทำไมต้องมีชีวิตถ้าการฆ่าง่ายขนาดนี้? เราอยากหมุนมีด
เมื่อทุกอย่างพังทลายลงในรถไฟใต้ดิน เขานอนอยู่ที่นั่น
ตำรวจสืบสวน กินแซนด์วิช แม้แต่ยิ้ม
เล่าเรื่องชีวิตของพวกเขา พวกเขาไม่พูดถึงเขาเลย
เขายากที่จะจินตนาการ ครั้งหนึ่งลูกของเขาไร้เดียงสา
ในหนึ่งวินาที เพื่อ 400 ฟรังก์ ตายในแอ่งเลือด
แอ่งน้ำตา คลื่นความกลัว แหวนแห่งความสุข
ผลของความรัก ถูกตัดขาดด้วยมีดแห่งความโชคร้าย
มันไม่ใช่เวลาที่จะจากไป เขายังไม่ได้บอกทุกอย่าง
ไม่เป็นไร มันจะเป็นในสวรรค์
และจากรากของความเสียใจ ต้นไม้เติบโตขึ้น
และจากต้นไม้ ดอกไม้ที่ละเอียดอ่อนเติบโตขึ้นมาสัมผัสหินอ่อน

กลางคืนมีการฆาตกรรมและทุกคนร้อง "ช่วยด้วย"
กลางคืนมีการฆาตกรรมและทุกคนร้อง "ช่วยด้วย"

อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้
นางฟ้าจากไปในลมหายใจสุดท้าย
เหตุการณ์ในตรอก
เสียงร้องดัง ไม่มีใครได้ยินการเรียก
อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้
นางฟ้าจากไปในลมหายใจสุดท้าย
เหตุการณ์ในตรอก
เสียงร้องดัง ไม่มีใครได้ยินการเรียก

ถนนมืด สว่างด้วยแสงนีออน
สองชั่วโมงแล้วที่เธอเดินไปมา
และในกระเป๋ายังไม่มีเงิน
ทางเท้าโสโครก บาร์สกปรก การต่อสู้ของคนเมา
ส้นสูงกระทบยางมะตอย ที่ไฟแดงมีคนบีบแตร
เธอเบื่อพวกบ้าที่ผ่านไปมา ตัดสินเธอ
ทำร้ายจิตใจเธอ และสิบเมตรต่อมาก็หัวเราะ
วันนี้ไม่ดี ผู้ชายไม่อยาก
เพราะฝนหรือชีวิต เซ็กส์แพ้ความกังวล
เสื้อโค้ท ร่ม นรกในชุดสีเทา
เข้ามาใกล้ สายตาเธอหลบ เธอบอกราคา เริ่มแล้ว
ประตูเปิด ทางเดินสู่ไฟนรก สำหรับเธอเรื่องราว
หมุนเหมือนรถไฟผีในงานวัด
จากถนนของเธอถึงการเลื่อนถุงน่องสีดำ กระจก
บอกเธอว่าใครสวยที่สุด
อย่าปล่อยให้เธอเชื่อคนเดียวในตอนกลางคืน
ว่านางฟ้าไม่สนใจเธอ
เจ้าหญิงนิทราบนที่นอนไม่มีสปริง
ติดอยู่กับชะตากรรมของเธอเหมือนเรือเก่า ไม่เคยออกจากท่า
สโนว์ไวท์กัดผลไม้ขมโดยไม่มีความขมขื่น
สำหรับพวกเขา เธอเป็นแค่โสเภณี สำหรับลูกชายเธอ เธอยังเป็นแม่
เจ้าหญิงผิวลาในตอนกลางวัน ทาสในตอนกลางคืน
แต่รองเท้าส้นสูงถูกสาป มันพาซินเดอเรลล่ากลับไปที่กระท่อมของเธอ
กำแพงเป็นพยานการกอดที่สั้นกว่าความอ่อนโยน
จับสายตาฝันของเธอ ยาเดียวที่รักษาความบ้า
ออกมาทางหน้าต่าง เสียงร้องไม่มีเสียงหลอกหลอนถนนที่ไม่มีชีวิต
ออกมาทางหน้าต่าง เสียงร้องดังในคืน

กลางคืนมีการฆาตกรรมและทุกคนร้อง "ช่วยด้วย"
กลางคืนมีการฆาตกรรมและทุกคนร้อง "ช่วยด้วย"

อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้
นางฟ้าจากไปในลมหายใจสุดท้าย
เหตุการณ์ในตรอก
เสียงร้องดัง ไม่มีใครได้ยินการเรียก
อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้
นางฟ้าจากไปในลมหายใจสุดท้าย
เหตุการณ์ในตรอก
เสียงร้องดัง ไม่มีใครได้ยินการเรียก
อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้ อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้
อีกหนึ่งหลุมฝังศพที่ต้องประดับดอกไม้
เอาล่ะตอนนี้ เอาล่ะตอนนี้ เอาล่ะตอนนี้

VIEW ORIGINAL LYRICS