บ้าคลั่งในอวกาศ?
กลัวความมืดสนิท? ความเงียบสนิท?
กลัวความไม่มีที่สิ้นสุดของจักรวาลที่ไม่มีจุดเริ่มต้นหรือจุดจบ?
ไม่, ไม่

นั่งอยู่บนจุดเล็กๆ ของจักรวาลโค้ง
สวรรค์ถูกสร้างขึ้น, ชั่วขณะหนึ่ง
หันมองไปที่ดวงดาวและแสงของพวกมัน
ชีวิตนับล้านที่เป็นไปได้รอบโลก
พูดว่าพวกเขาเชื่อในความแบนของโลก
ผู้ที่พูดถึงทรงกลมเสียสติไปแล้ว
ผ่านสิ่งนี้เราได้ตระหนัก
ความบ้าคลั่ง, ความไร้สาระ, ความบ้าคลั่งของมนุษยชาติ
แต่ทุกคนรู้ว่าไม่มีอะไรสูญหายในจักรวาล
ไม่มีการหายไปของสสาร
จากเดโมคริตัสถึงเมนเดเลเยฟ, สองพันปี
การจัดลำดับ, ตารางธาตุ
โมเลกุล, โครงสร้างอะตอม
ให้สสารแร่และอินทรีย์
ชีวิตเกิดจากสิ่งเล็กๆ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
และมนุษย์เพิ่งตระหนักในวันนี้
ว่าสิ่งที่อยู่ในร่างกายของเขาคล้ายกับ
ระบบสุริยะและดวงดาวที่ส่องแสง
ขนลุกเมื่อจ้องมองและสำรวจอูรานอส
ฉันก้มตัว, นักโทษของเลข 7, และบรรจุจักรวาล

ในจักรวาล
ในจักรวาล
ในจักรวาล
ในจักรวาล

ชาง-ติ, สัญลักษณ์ของภูมิภาคเหนือ
มาจากปรัชญาที่อยู่ในบันทึก
นานมาแล้ว, รู้ไหม
หลายศตวรรษ, เขาสนทนากับสิ่งที่อยู่หลังท้องฟ้า
ความจริงพบได้เพียงภายในตัวเอง
แต่มนุษย์ได้ทำลายตัวตนที่แท้จริงของเขา
ถูกควบคุมโดยกฎของวัตถุนิยม
แยกจักรวาลเหมือนปริซึม
ด้วยแสงที่เราปฏิเสธที่จะสัมผัส
เพราะมันชัดเจนว่าต้องการความพยายาม
ยกระดับจิตวิญญาณของตน
ค้นหาภายในเพื่อปลุกตนเอง
จักรวาลกำลังประสบกับความไม่สมดุลที่เพิ่มขึ้น
เราลืมว่าบทบาทของเราสำคัญ
จะพูดถึงความกลมกลืนกับพลังสูงสุดได้อย่างไร
เมื่อเราไม่เห็นด้วยกับตัวเอง?
ที่เราซ่อนตัวใต้ปีกของความเมตตา
หรือภายใต้ลักษณะมนุษย์ของศาสนา
เราควรรักษาความสมดุล, จริงๆ แล้ว
เราทรยศต่อจักรวาล

ในจักรวาล
ในจักรวาล
ในจักรวาล
ในจักรวาล

ทุกสิ่งมีที่ในอวกาศ
และความว่างเปล่าเหมือนกระจกใหญ่
ตู้โชว์ที่ความเงียบลอยอยู่, นิทรรศการ
ของวัตถุที่สวยงามที่สุดของการสร้างสรรค์
เครื่องประดับที่จัดเรียงในกล่อง
ช่างทองละเอียดอ่อน, ทุกอย่างชัดเจน, ทุกอย่างเรียบร้อย
ความสูง, ความกว้าง, ความยาว, ตำแหน่ง
ของทุกรูปแบบที่เคลื่อนที่ในสามมิติ
ระวัง! เวลา, เจ้าชายที่งดงามของการวัด
ให้กำเนิดอดีต, ปัจจุบัน, อนาคต
และฉันประสานมือ, ปล่อยให้คำพูดไหล
เพิ่มเปอร์เซ็นต์ของกิจกรรมในสมองของฉัน
ทุกอย่างตรงข้ามแต่สมดุล
ความร้อน, ความเย็น, ความแห้งแล้งและความชื้น
ความดี, ความชั่ว, กลางวัน, กลางคืน, หยินและหยาง
กอดกันเหมือนพี่น้อง, ในขณะของบิ๊กแบง
มนุษย์ไม่มีเท้าอยู่บนพื้นดินอีกต่อไปแต่ในความสกปรกของเขา
และรออย่างใจจดใจจ่อให้ความไม่รู้ของเขาทำลายเขา
เขาเชื่อในตัวเองและวิสัยทัศน์ครึ่งวงกลมของเขา
ใน 360 องศาและขอบฟ้าพาโนรามา
อันตรายมาจากด้านหลังของเขาเหมือนทานาทอส
เพราะเขาละเลยต้นกำเนิดของเขา, จักรวาล

ดาวดวงหนึ่งดับ, อีกดวงหนึ่งมาแทนที่
มันเป็นเช่นนั้นสำหรับทุกสิ่ง, มันหลีกเลี่ยงไม่ได้
ชีวิต, ความตาย, ความสว่าง, ความมืด, ความเป็นคู่
บางครั้งเราเลือก, บางครั้งเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
แต่ในฐานะผู้ไกล่เกลี่ยระหว่างท้องฟ้าและโลก
ถูกควบคุมโดยหนึ่งและขึ้นอยู่กับสิ่งนี้
ภารกิจของเราคือการเชื่อมต่อ
ภารกิจที่ไม่สำเร็จโดยวิธีที่เราดำเนินชีวิต
มีเพียงไม่กี่คนในพวกเราที่ได้รับข้อความ
มันเกินความเข้าใจของเรา, เราเรียกพวกเขาว่าผู้รู้
บางทีวันหนึ่ง, ในปีที่กำลังจะมาถึง
เราจะเข้าใจภาษานี้หากมันมาถึงเรา
และคนอื่นๆ จะเดินทางบนเส้นทาง D-I-V-I-N
เพราะทุกต้นเบาบับเคยเป็นเพียงเมล็ดเดียว
ฉันละทิ้งสิ่งที่คุณเรียกว่ายูโทเปียชั่วขณะ
ในท่าดอกบัว, ฉันว่างเปล่าจิตใจของฉัน
ถึงมุชิน, ลับการรับรู้ของฉัน
ปล่อยให้คลื่นห่อหุ้มฉันเหมือนดักแด้
จิตวิญญาณของฉันตื่นขึ้น, พลังงานฟื้นฟู
แข่งขันกับทานอส, ฉันบรรจุจักรวาล

ในจักรวาล
ในจักรวาล
ในจักรวาล
ในจักรวาล

โอ้ อาร์มากิส
คุณที่ยกตัวขึ้นท่ามกลางดวงดาวที่ไม่สามารถทำลายได้
คุณจะไม่หายไปตลอดกาล!

ในจักรวาล
ในจักรวาล

VIEW ORIGINAL LYRICS