ฝนหยุดตกเหนือย่านนี้แล้ว
เสื้อผ้าของคุณที่ตากไว้ ในที่สุดก็มีแสงแดดบ้าง
คุณยังคงพยายามหนีไปที่อื่น
บ่ายที่ว่างเปล่าและบ้านใหญ่ที่อยู่คนเดียว

การอาบน้ำหรือการเช็ดด้วยฟองน้ำไม่พอที่จะทำให้อารมณ์ของคุณสะอาด
ความกลัวที่จะล้มโดยไม่ทำเสียง
ปีนี้ผ่านไปเร็ว ใครจะรู้ว่าฤดูร้อนหน้าบนระเบียงของคุณ
คุณจะปลูกดอกไม้บ้างไหม

บางวันคุณอยู่คนเดียวในบ้าน
ด้วยความสงสัยว่าคุณสูญเสียใครหรืออะไรไป
วันอื่นๆ กลับสมบูรณ์แบบและดวงจันทร์
ดูเหมือนจะกลับมาขอโทษคุณ
คุณปล่อยประตูแง้มไว้

ความกลัวเคลื่อนไหวเหมือนงู
คุณไม่ต้องการอาวุธ แต่ต้องการความคิดเพื่อป้องกันตัวเอง
คุณยังคงพยายามหนีไปที่อื่น
บ่ายที่ว่างเปล่า ไม่มีใครแก่เกินไปที่จะอยู่คนเดียว

ฝนหรือวันที่มืดมนไม่พอที่จะทำให้อารมณ์ของคุณเปลี่ยนไป
แต่คุณรู้สึกเหมือนกำลังล้มโดยไม่มีร่มชูชีพ
คุณไม่สามารถหยุดเลือดที่ไหลใต้ผิวหนังของคุณได้
แต่คุณก็ไม่สามารถอยู่แบบนี้ตลอดไปได้

บางวันคุณอยู่คนเดียวในบ้าน
ด้วยความสงสัยว่าคุณสูญเสียใครหรืออะไรไป
วันอื่นๆ กลับสมบูรณ์แบบและดวงจันทร์
ดูเหมือนจะกลับมาขอโทษคุณ
คุณปล่อยประตูแง้มไว้

VIEW ORIGINAL LYRICS