เที่ยงคืนสิบสาม นาที, แสงไฟดับลง
ไม่มีอะไรที่ร้อนแรงไปกว่าความเหงา
ฉันเคยเห็นคนที่เผาไหม้เพราะเรื่องเล็กน้อยกว่านี้
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าความสุขที่อยู่คนเดียว มันยาก
เขาว่ากันว่าเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น
งั้นพาฉันไปในทุกๆ นิสัยของเธอ
นิสัยที่เราไม่เคยเห็นในหนัง
ใช่, นิสัยที่เล็กน้อยเกินไป
ที่จะใส่ลงในฟิล์ม

เรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว, คนเดียว, คนเดียว, คนเดียว
ฉันไม่เคยอ่านเรื่องนี้ในงานวิจัยใดๆ
แต่เรารู้กันดี, ความคิดที่จะตายคนเดียว
ฉันมักจะทำให้มันดูน่าขัน
ดังนั้นฉันจึงสร้างความหลงใหลที่ยิ่งใหญ่
เป็นยารักษาเดียวต่อความไม่แน่นอน
ฉันรู้ว่าเมื่อฉันเติมเต็มความว่างเปล่าด้วยของปลอม
มันเพื่อที่จะไม่เห็นชีวิตที่ทำร้ายฉัน

แต่, แต่, แต่, แต่, แต่
ฉันมีทุกอย่างเพื่อที่จะมีความสุข
รอ, รอ, รอ, รอเดี๋ยว
ทำไมฉันถึงไม่มีความสุข?
และถ้าฉันแบ่งหัวใจของฉันให้เธอเป็นสองส่วน
บอกฉันที, ฉันจะดีขึ้นไหม?

ควบคุม
ฉันคิดว่าฉันอยู่ภายใต้การควบคุม
ว่าฉันจะไม่ล้ม
ว่าฉันจะสามารถรักษาหัวไว้บนบ่า
เหมือนตอนที่ฉันยังเด็ก
แต่ในตอนเช้า, มันเป็นคืนแห่งการทรมานทั้งหมด
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีและแล้วทันใดนั้น, เหวลึก

โอ้, ฉันรู้ว่ามันอาจดูหยิ่งยโส
ที่จะบ่นต่อหน้าคุณ
เพราะฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการ
แม้แต่ฉันเองก็ไม่เข้าใจดีแต่ฉันยอมรับ
ฉันจะถามตัวเองเสมอว่าทำไม
มีคนที่ดูมีความสุขมากขึ้นเมื่อคุกเข่า
และคนอื่นๆ ที่ต้องดิ้นรนเพื่อที่จะดีขึ้น

แต่, แต่, แต่, แต่, แต่
ฉันมีทุกอย่างเพื่อที่จะมีความสุข
รอ, รอ, รอ, รอเดี๋ยว
ทำไมฉันถึงไม่มีความสุข?
และถ้าฉันแบ่งหัวใจของฉันให้เธอเป็นสองส่วน
บอกฉันที, ฉันจะดีขึ้นไหม?

ไม่, แต่ดูสิ
ทุกอย่างสวยงาม, แม้แต่จากต้นไม้ของเธอ
ไม่, แต่ดูสิ
แสงไฟทั้งหมดบนถนนใหญ่
เปิดแขนและดู
ทุกสิ่งที่เราทำเพื่อเธอ
เปิดแขนและมา
รับโอกาสนี้และจับมันไว้ให้ดี

เธอจะเห็น, ชีวิตสวยงามเกินกว่าซอยของเธอ
เธอจะเห็น, ชีวิตสวยงาม
เธอจะเห็น, ชีวิตสวยงาม

(ชีวิตสวยงาม)

VIEW ORIGINAL LYRICS