ดูสิว่าความเจิดจรัสนำไปที่ไหน
และทุกสถิติที่ถูกทำลาย
เราได้ไล่ไซเรนออกไปแล้ว
ใครจะขึ้นไปในจรวด?
รอยขาวในท้องฟ้า
ที่เราไม่สามารถแทนที่ได้
มานั่งในกระเช้า
ดูจรวดผ่านไป

พูดถึงความกังวล เรารู้
คลื่นและความเสียใจมากมายแค่ไหน

นี่คือที่ขอบของพลบค่ำ
ออกจากอาคารหรือโกดัง
ร่างกายที่กระวนกระวายชนกัน
รอบโต๊ะเล่นเกม
พวกเขาถามถึงทุกความเป็นไปได้
ไพ่ลุกเป็นไฟในดวงตาของพวกเขา
การดูคนอื่นใช้ชีวิต
บางครั้งมันทำให้คุณพูดไม่ออก

เบื้องหลังทั้งหมดนี้ถ้าเรารู้
คลื่นและความเสียใจมากมายแค่ไหน

คืนแห่งความตั้งใจหลับใหล
เราสามารถไม่ปลุกพวกมันได้ไหม?
เราสามารถละทิ้งความปรารถนา
ที่จะปกป้องความคิดใหญ่ได้ไหม?
สูงขึ้นไป ดาวเคราะห์กังวล
เราได้ยินเสียงหายใจที่นั่น
อาร์มาเก็ดดอนมาช้า
แต่มันไม่ควรจะนาน

ถ้าสุดท้าย เรานับ
คลื่นทั้งหมด ความเสียใจทั้งหมด

แต่ไม่ ไม่มีกระแสน้ำ
ความคิดที่ไม่มีการไปกลับ
ไม่ ไม่มีอาการคลื่นไส้
ไม่มีความสงสัยและไม่มีการอ้อม

แต่ละวันมันคือปาฏิหาริย์
รุ่งอรุณยอมรับที่จะขึ้นมา
มีเหตุผลมากมายที่จะไม่ทำอะไรเลย
แค่เห็นเรากระตือรือร้น
หมอกที่เป็นพร
ทำให้เราเป็นผู้บริสุทธิ์
ไม่มีเรื่องมนุษย์ใด
ที่ไม่ขอบคุณล่วงหน้า

ถ้าอย่างน้อย ทุกอย่างไม่ขึ้นอยู่กับ
แค่คลื่นและความเสียใจ

แต่ไม่ ไม่มีกระแสน้ำ
ความคิดที่ไม่มีการไปกลับ
ไม่ ไม่มีอาการคลื่นไส้
ไม่มีความสงสัยและไม่มีการอ้อม

ไม่ ไม่มีกระแสน้ำ
ไม่ ไม่มีอาการคลื่นไส้

พูดถึงความกังวล เรารู้
คลื่นและความเสียใจมากมายแค่ไหน

VIEW ORIGINAL LYRICS