มันเป็นความจริง ฤดูหนาวยาวนานเกินไป
มันเป็นความจริง เมื่อไม่มีเธอ หิมะ น้ำแข็ง ลมแรง
ในกลางเดือนเมษายนที่ยาวนาน
เดือนต่างๆ ยืดเยื้อ ช้าลง
จนถึงความเบื่อหน่ายที่สุด
ความเบื่อหน่ายคือแมวทุกตัวเป็นสีเทา

เมื่อไม่มีเธอ ทุกสีจะจางลง
เป็นฝุ่นบางๆ ที่สกปรกเล็กน้อย
จะหาช่วงเวลาของการเต้นรำได้อย่างไร
ภาพถ่ายทั้งหมดของความโรแมนติก?
และจะกล้าแต่งกลอนเกี่ยวกับความรักได้อย่างไร
ความรักกับทางเลือกสุดท้าย?

และถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ ฉันก็จะรอ
และถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ ไม่เป็นไร ฉันจะรอวันถัดไป
และถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ ฉันก็จะรอวันถัดไป
พันปี เศษแก้ว พันน้ำตา
แสงสว่าง

แต่เพียงแค่การมอง
ดวงดาวที่ส่องแสงในค่ำคืน
เหมือนกะลาสีที่ถูกทิ้งบนทราย
นางเงือกทิ้งฉันไว้
ถึงเวลายกใบเรือ มุ่งหน้า
ไปยังเกาะแห่งโชคชะตา

และถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ ฉันก็จะรอ
และถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ ไม่เป็นไร ฉันจะรอวันถัดไป
และถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ ฉันก็จะรอวันถัดไป
พันปี ฝนแห่งความฝัน สายรุ้ง
ในพันปี

โอ้ เมตตา เมตตา
ฉันกลัวมาก
เพียงรอยยิ้มในพันปี
ฉันกลัวมาก
โอ้ เมตตา เมตตา
ฉันกลัวมาก
ไปทางใต้ เกาะหนึ่ง
โอ้ เมตตา เมตตา
ฉันกลัวมาก

VIEW ORIGINAL LYRICS