ฉันสัมผัสทรายสีเทา
ที่เก่าแก่ด้วยน้ำตาและอากาศเค็ม
ฉันสวมเสื้อกันหนาวฤดูใบไม้ร่วง
ที่คุณทิ้งไว้ให้ฉันในเดือนตุลาคม
ฉันจะทำอะไรได้บ้างเพื่อรักษาคุณไว้?
อย่างน้อยก็สักเช้าหนึ่งที่ตื่นขึ้นมา
บนอ่าวของแปซิฟิกของคุณ

ลมพัดขึ้นมา ดึงบังเหียน
ของความรักที่ไม่หายใจ
ของคืนที่ไม่ร้องเพลงของคุณอีกต่อไป
ที่จากเราไปไกลและมีเหตุผล

แต่ฉันจะรอคุณอยู่ที่นั่น
บนฝั่ง ตายด้วยความหนาว
ในความหวังที่ฉันได้แบ่งปัน
กับตัวเองเพียงเพื่อยืนยัน
ว่าคุณไม่ถึงฉัน
และมันก็เหมือนกับทุกก้าวเหล่านั้น
ที่ทรายสามารถลบออกได้
จากแปซิฟิกที่รักมาก

จูบสาวๆ จูบตะวันตก
ไกลจากเสียงร้องและความทุกข์ของฉัน
คุณลืมฉันทุกวินาที
ที่ผ่านไปในอ้อมแขนของนกพิราบ
ฉันตะโกนมากเพื่อจับ
ช่วงเวลาของความจริงใจ
บนอ่าวของแปซิฟิกของคุณ

ลมพัดขึ้นมา ดึงบังเหียน
ของความรักที่ไม่หายใจ
ของคืนที่ไม่ร้องเพลงของคุณอีกต่อไป
ที่จากเราไปไกลและมีเหตุผล

แต่ฉันจะรอคุณอยู่ที่นั่น
บนฝั่ง ตายด้วยความหนาว
ในความหวังที่ฉันได้แบ่งปัน
กับตัวเองเพียงเพื่อยืนยัน
ว่าคุณไม่ถึงฉัน
และมันก็เหมือนกับทุกก้าวเหล่านั้น
ที่ทรายสามารถลบออกได้
จากแปซิฟิกที่รักมาก

VIEW ORIGINAL LYRICS