วันเวลาละลายกลายเป็นช่วงสั้นๆ และช่วงเวลา
ฉันไม่รู้จักตัวเองอีกต่อไป ทุกจุดยึดเหนี่ยวของฉันหายไปหมด
ฉันเคยคิดว่าฉันเห็นโลกในแบบที่มันเป็นจริงๆ
แต่การมาถึงของเขาทำให้ฉันทุกข์ใจ และถึงกระนั้น
ฉันเคยคิดว่าฉันแข็งแกร่งกว่า ถูกใช้จนหมดแรงจากยุคสมัยของเรา
บาดแผลของฉันเปิดออกเพื่อเขา ฉันไม่ควรจะโกรธหรือไม่
ลมพัดไปทางตะวันออก เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการสัมผัส
ฉันโคลงเคลงไปในทางอื่น

และฉันเป็นคนเดินละเมอ
ความฝันของฉันกลายเป็นความเงียบและฉันเดินเร่ร่อนโดยไม่มีเขา
ความสงสัยของคนที่ไม่เชื่อหลงทางในยามค่ำคืน
และทุกอย่างถูกตัดสินใจแล้ว
ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยอุดมคติ คำพูดที่แตกสลาย
ฉันพยายามที่จะถูกเติมเต็ม
ด้วยความรักและความไม่รู้จัก

และเมื่อเขากอดฉัน ฉันไม่รู้สึกขี้ขลาดอีกต่อไป
ความท้าทายในอดีตดูเหมือนจะไกลออกไป และถึงกระนั้น
ฉันรู้ว่าการทดสอบนี้อาจทำลายทุกสิ่งตลอดไป
ความหวังของชีวิตที่เต็มไปด้วยความเสียใจ
และเมื่อเขามองฉัน ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเต้นแรง
การอยู่โดยไม่มีเขา มันคือความตายที่ค่อยๆ ประกาศออกมา
ลมพัดไปทางตะวันออก มหาสมุทรกล่อมฉัน
ฉันโคลงเคลงอย่างอ่อนโยน

และฉันเป็นคนเดินละเมอ
ความฝันของฉันกลายเป็นความเงียบและฉันเดินเร่ร่อนโดยไม่มีเขา
ความสงสัยของคนที่ไม่เชื่อหลงทางในยามค่ำคืน
และทุกอย่างถูกตัดสินใจแล้ว
ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยอุดมคติ คำพูดที่แตกสลาย
ฉันพยายามที่จะถูกเติมเต็ม
ด้วยความรักและความไม่รู้จัก
ด้วยความรักและความไม่รู้จัก
ด้วยความรักและความไม่รู้จัก

VIEW ORIGINAL LYRICS