เมื่อร่างกายของเธอเฉียดผ่านฉันบนพื้น
ความร้อนของช่วงเวลานั้นลอยหายไป
และเผาไหม้ด้วยความปรารถนาที่ไม่แน่นอน
ที่จะจับมือเธอ

ใต้แสงอาทิตย์ เรานับชั่วโมง
ที่เหี่ยวเฉาเหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา
ร้อนแรงเหมือนความรักของเรา
ในเส้นทางของมัน

และเวลาที่ผ่านมา
ยื่นให้เราสิ่งที่เราลูบไล้
ชีวิตของเราเปลือยเปล่า ทิ้งไว้เพียง
เสียงร้องของเราไกลออกไป ไร้เดียงสา ผิวของเราในยามพลบค่ำ

และถึงกระนั้น ฉันยังคงหวังว่าเด็กที่ฉันเคยเป็น
จะพบกับความสงบสุขสักชิ้น
เสียงหัวเราะ ความอิสระ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เรื่องราวที่สวยงามไม่สามารถยืนยาวได้
นั่นคือสิ่งที่เราเข้าใจเมื่อเรารักกัน
ทั้งสองฝ่าย เราใช้ชีวิตโดยไม่มีเหตุผล
หรือมีเพียงเล็กน้อย

ฉันไม่รู้แล้วว่ามิตรภาพของเรา
เป็นสิ่งแรกที่ชนะหรือไม่
ลมหายใจของเธอทำให้ฉันไม่รู้สึกหนาว
เหมือนการปกป้อง

และเวลาที่ผ่านมา
ยื่นให้เราสิ่งที่เราลูบไล้
ชีวิตของเราเปลือยเปล่า ทิ้งไว้เพียง
เสียงร้องของเราไกลออกไป ไร้เดียงสา ผิวของเราในยามพลบค่ำ

และถึงกระนั้น ฉันยังคงหวังว่าเด็กที่ฉันเคยเป็น
จะพบกับความสงบสุขสักชิ้น
เสียงหัวเราะ ความอิสระ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

และเวลาที่ผ่านมา
ยื่นให้เราสิ่งที่เราลูบไล้
ชีวิตของเราเปลือยเปล่า ทิ้งไว้เพียง
เสียงร้องของเราไกลออกไป ไร้เดียงสา ผิวของเราในยามพลบค่ำ

และถึงกระนั้น ฉันยังคงหวังว่าเด็กที่ฉันเคยเป็น
จะพบกับความสงบสุขสักชิ้น
เสียงหัวเราะ ความอิสระ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

VIEW ORIGINAL LYRICS