ดูเหมือนว่ามีใครบางคนได้เรียกความหวังมา
ถนนกลายเป็นสวน ฉันเต้นรำบนทางเท้า
ดูเหมือนว่าแขนของฉันกลายเป็นปีก
ในทุกขณะเวลาที่ผ่านไป ฉันสามารถสัมผัสท้องฟ้าได้
ในทุกขณะเวลาที่ผ่านไป ฉันสามารถกินท้องฟ้าได้

หอระฆังเอนเอียง ต้นไม้ไร้เหตุผล
พวกมันเต็มไปด้วยดอกไม้ในฤดูใบไม้ร่วงที่แดงที่สุด
หิมะไม่ละลาย ฝนร้องเพลงเบาๆ
แม้แต่เสาไฟก็มีท่าทางกระวนกระวาย
แม้แต่ก้อนหินก็ทำตัวสำคัญ

เพราะฉันคือคนรัก ใช่ ฉันคือคนรัก
และฉันถือสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดในมือของฉัน
ฉันคือคนรัก ฉันคือคนรักของเธอ
และฉันร้องเพลงให้เธอ สิ่งเดียวที่สำคัญที่สุด
ที่ควรค่าแก่การอยู่ ที่ควรค่าแก่การอยู่

เวลาหยุดนิ่ง ชั่วโมงเปลี่ยนแปลง
นาทีสั่นสะท้าน และความเบื่อหน่ายจมลง
ทุกอย่างดูแปลกใหม่ ทุกอย่างกรอบกรุบในปาก
และเสียงของความเศร้าค่อยๆ ห่างออกไป
และเสียงของอดีตเงียบลงอย่างง่ายดาย

โอ้ กำแพงเปลี่ยนหิน
ท้องฟ้าเปลี่ยนเมฆ
ชีวิตเปลี่ยนวิธีการ และภาพลวงตาเต้นรำ
มีคนบอกว่าชะตากรรมปรากฏตัว
มันดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ดูเหมือนจะพาทุกอย่างไป
มันมีท่าทางของเธอ วิธีการพูดของเธอ

เพราะฉันคือคนรัก ใช่ ฉันคือคนรัก
และฉันถือสิ่งเดียวที่สำคัญที่สุดในมือของฉัน
ฉันคือคนรัก ฉันคือคนรักของเธอ
และฉันร้องเพลงให้เธอ สิ่งเดียวที่สำคัญที่สุด
ที่ควรค่าแก่การอยู่ ที่ควรค่าแก่การอยู่

ฉันคือคนรัก ฉันคือคนรักของเธอ
และฉันร้องเพลงให้เธอ สิ่งเดียวที่สำคัญที่สุด
ที่ควรค่าแก่การอยู่ ที่ควรค่าแก่การอยู่

VIEW ORIGINAL LYRICS