เธอถูกปกคลุมด้วยหนังและทอง
อายุยี่สิบเอ็ดปี
ฉันสูญเสียเธอในความหนาวเย็น
มันไม่ยุติธรรมเลย เธออยู่ข้างนอกนั่น

ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน
เธออยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน

สาวน้อยที่สมบูรณ์แบบนั่งอยู่ที่ป้ายรถไฟ
ใส่รองเท้าไนกี้สีแดงฟังเพลงฮิปฮอป
ขณะที่เรารอเริ่มสนทนา
ก่อนที่ฉันจะได้ชื่อเธอ รถไฟก็มาถึง

(อืม) ป้ายถัดไปบรู๊คลิน
(อืม) ตอนนี้ฉันกำลังมองหา

เธอถูกปกคลุมด้วยหนังและทอง
อายุยี่สิบเอ็ดปี
ฉันสูญเสียเธอในความหนาวเย็น
มันไม่ยุติธรรมเลย เธออยู่ข้างนอกนั่น
ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน
เธออยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน

บนถนนเตะก้อนหินวนรอบบล็อกเดิม
ฟาร์มสีเขียวแบนบุชตรวจสอบร้านค้าทุกมุม
แตะไหล่คนถามว่าพวกเขารู้จักเธอไหม
ทุกวันเหมือนเดิมกลับไปที่รถไฟ

(อืม) ป้ายถัดไปบรู๊คลิน
(อืม) ฉันยังคงมองหา

เธอถูกปกคลุมด้วยหนังและทอง
อายุยี่สิบเอ็ดปี
ฉันสูญเสียเธอในความหนาวเย็น
มันไม่ยุติธรรมเลย เธออยู่ข้างนอกนั่น
ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน
เธออยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่ง ที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน

โอ้ โอ้ โอ้ โอ้
ฉันสงสัยว่าเราจะได้พบกันอีกไหม
โอ้ โอ้ โอ้ โอ้
ฉันสงสัยว่าเราจะได้พบกันอีกไหม
ใช่ ฉันสงสัยว่าเราจะได้พบกันอีกไหม
ฉันหวังว่าเราจะได้พบกันที่ไหนสักแห่งในบรู๊คลิน

VIEW ORIGINAL LYRICS